Roma
(5 / 5)
- Δραματική
- 2018
- 135′
- Σκηνοθεσία: Αλφόνσο Κουαρόν. Με τους: Γιαλίτζα Απαρίσιο, Μαρίνα ντε Ταβίρα, Νάνσι Γκαρσία, Χόρχε Αντόνιο Γκερέρο
Η ταινία εκτυλίσσεται στην πόλη του Μεξικού, στην συνοικία Ρόμα την δεκαετία του 1970. Εκεί ζει η Κλεό, ινδιανικής καταγωγής υπηρέτρια σε ένα σπίτι μεσοαστών. Μέσα από την ιστορία της, ξετυλίγεται η ιστορία μιας χώρας και μιας γενιάς.
Κριτική από τον Γιάννη Ραουζαίο:
Φορτωμένη με βραβεία, η παραγωγή του netflix που τάραξε τα νερά επιβάλλοντας ένα καινούργιο πρότυπο για τη διανομή απέναντι στο ήδη υπάρχον μοντέλο, έφτασε και στην Ελλάδα. Ο Αλφόνσο Κουαρόν του εκπληκτικού Gravity, γυρίζει στην Γή και στην μνήμη μέσα από την χρήση πολλών αυτοβιογραφικών στοιχείων για την παιδική του ηλικία στο Μεξικό της δεκαετίας του 70, τις γυναίκες που των μεγάλωσαν αλλά και για το εξαιρετικά ταραγμένο πολιτικό σκηνικό, μιάς χώρας όπου, τουλάχιστον εκείνη την περίοδο, το φοιτητικό και αγροτοεργατικό της κίνημα διεκδικούσε ακόμα και την πιθανότητα μιάς κοινωνικής επανάστασης.
‘Εχουμε εδώ μία καθαρά auteur ταινία σε ασπρόμαυρο, με την ηχητική μπάντα να αυξομειώνετια σε επιλεγμένα σημεία, προβάλλοντας με τον ήχο τις ιδιαίτερες συναισθηματικές διακυμάνσεις των χαρακτήρων με αποκορύφωμα φυσικά την μεγάλη σεκάνς με τον ωκεανό στο φινάλε της ταινίας και την αντανάκλαση στους ήχους των κυμάτων των διλλημάτων αλλά και της έντασης που έχει αντιμετωπίσει η κεντρική ηρωίδα, υπηρέτρια ινδιανικής καταγωγής, σε όλη την διάρκεια του έργου. Η αγριότητα του πληβειακού λαικού στοιχείου επίσης είναι παρούσα σε σκηνές όπου αυτο το οικειοποιείται η κυριαρχία και το μεξικανικό κατεστημένο της εποχής, για να το χρησιμοποιήσει στην άγρια καταστολή των φοιτητικών διαδηλώσεων, κάνοντας μέσα από την προσέγγιση του Κουαρόν, ένα σχόλιο για τις κρυμμένες σκοτεινές πλευρές ενός λαικισμού που ανά πάσα στιγμή μπορεί με απόλυτα ιδιότελή κίνητρα αλλά και εξαιτίας του πολύ χαμηλού επιπέδου κουλτούρας που τον διακρίνει, να στραφεί στο να υπηρετήσει τυφλά τους κύκλους εκείνους που κατάλληλα θα τον χειραγωγήσουν και θα τον κατευθύνουν ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες.
Το ψυχολογικό στοιχείο όπως εκφράζεται από τον πατέρα που φεύγει από το σπίτι για να ζήσει μιά ερωτική περιπέτεια, την σύζυγο που θα κάνει τελικά ένα άλμα πρός μιά άλλη ζωή αφού επιτυγχάνει να διαχειριστέι το πένθος, και τη σχέση των παιδιών με την υποδειγματικά ερμηνευμένη και σε πολύ σοβαρή εσωτερική κρίση σε σχέση με μιά επιλογή της, υπηρέτρια της Yalitza Aparicio, γίνεται τελικά στις εκφράσεις του μέσα από τη ροή των εικόνων, το νήμα που συνδέει σε ένα σφιχτό κινηματογραφικό οικοδόμημα-ελεγεία, για μια γενιά και μιά ιστορική περιόδο στις σχέσεις και τις αντιφάσεις, των χαρακτήρων που την συναποτέλεσαν αλλά και των επιγόνων της που διανύουν εδώ μιά παιδική ηλικία με προκλήσεις αλλά και ελπίδες.