Os Mutantes in Athens

Tο ιδιαίτερα ενδιαφέρον στο tropicalia κίνημα της Βραζιλίας, όπου συμμετείχαν καταπληκτικά συγκροτήματα όπως οι Os Mutantes που το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει στις 24 Ιουνίου στον πολύ όμορφο χώρο του Δημοτικού Θεάτρου Πειραια -η συναυλία του French 79 πριν ένα μήνα περίπου ήταν απλώς υπέροχη! – ήταν η σύνδεση της ψυχεδελικής Αντί-κουλτούρας (counter Culture) με τις λαϊκές και παραδοσιακές μουσικές που χαρακτηριζουν το πολύχρωμο και πολυδιάστατο βραζιλιάνικο μουσικό τοπίο. Επίσης τα πολιτικά χαρακτηριστικα με μια προσέγγιση ελευθεριακη ως στασης ζωής αλλά και προσανατολισμενης σε έναν κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης για τους από τα κάτω, έκανε αυτό το ρεύμα να έχει και ισχυρό πολιτικο κοινωνικό αντίκτυπο στην εποχή και στην περιοχή.

Οι ηχοι του, όπως και άλλων καλλιτεχνών εκείνης της περιόδου σαν του Gilberto Gil αλλα επισης, ιδιαιτέρως, σε περιπτώσεις σαν των Os Mutantes που αναφερομαστε εδώ, συνδυάζουν τη διεύρυνση της συνείδησης και την αίσθηση ενός προοδευτικου μέλλοντος που δεν θα ναι όμως μονάχα τεχνολογικό τέτοιο αλλά και πολιτικά εξισωτικο – ένας φάρος ελευθερίας, αγάπης και αλληλοβοηθειας! Αυτές οι ιδιαίτεροτητες πορρω απέχοντας από τις extropian αναλύσεις μια δυστοπικης αθανασίας και μιας απελευθέρωσης από το σώμα ώστε να καταδυναστευθει ο άλλος μέσα από αναλγητες ελίτ που πρώτα από όλα θα έχουν τον πρώτο λόγο στις εξελιξεις, είναι εκείνες που κάνουν αυτή την μουσική και πολιτιστική κουλτούρα τόσο γοητευτική, τόσο αισιόδοξη και τοσο σύγχρονη. Ικανή να διαπραγματευθει μέσα από τις νότες, τους στίχους και τη θεατρικότητα της Performance, τη διασύνδεση με εσωτερικά τοπία που το βλέμμα μας μετά, στηριζόμενος σε αυτά, θα μας καθοδηγεί προς τη θέαση της Ομορφιάς και μιας γαλήνιας ενατενισης μιας ανθρωπότητας συνδεδεμένης με τον οίκο της εντός της φύσης, μακριά από τα κελευσματα του απανθρωπισμου και της διάλυσης του βίου στην αλλοτριωση του από το αληθές και στην εξαφάνιση του μέσα σε μια κατατονικη μελαγχολία.

Οι Os Mutantes ήξεραν και ξέρουν να ενώνουν τη μουσική και τα κελευσματα του ωραίου, όπως διαχεονται σε αυτήν, με την δημιουργία μιας πνευματικής κοινότητας με το κοινό τους. Μιας τέτοιας που εάν στην περίπτωση της μοναχικής ακρόασης μιας εγγραφής, απόκαλύπτεται σε κάποιο βαθμό, στην περίπτωση της λαιβ εμπειριας, ξέρει πως να υπερβαίνει το ατομικό και να γίνεται συλλογική.