Στα Άκρα

Η ταινία ξεκινάει με έναν άντρα στην παραλία. Κάτι φοβερό έχει συμβεί που τον κάνει να προτείνει το όπλο του προς το πρόσωπο του και να ετοιμάζεται να προβεί σε πράξη αυτοκτονίας.Ενώ στο επόμενο πλάνο,φαίνεται ότι αυτό έχει συμβεί πλέον, μεταφερόμαστε σε ένα απροσδιόριστο χρονικό σημείο όπου ο ίδιος άνδρας οδηγεί ένα τραίνο λίγο πριν ένας νεαρός πέσεις τις γραμμές του και σκοτωθεί. Από αυτή τη σκηνή και μετά, μπαίνουμε ουσιαστικά στην πλοκή ενός πολύ ενδιαφέροντος βελγο-καταλανικου θρίλερ, το οποίο όπως στο ξεφλούδισμα ενός κρεμμυδιού σε κάθε επόμενη σκηνή του μας αποκαλυπτει -αλλα και στην παράδοση των μεγάλων δημιουργών του παρελθόντος ανατρεπει- πτυχές από το πολύμορφο παζλ που συγκροτεί την ταινία ως θεματική βάση αλλά ταυτόχρονα και την προσωπική ιστορία του κεντρικού χαρακτήρα.

Η ταινία κλιμακώνει με μεγάλες ταχύτητες και το εφικτό μοντάζ με τις εναλλαγές σύντομης ηρεμίας κατά βίαιων ξεσπασμάτων, κρατά τα αισθήματα αλλά και την προσοχή μας σε μεγάλες εντάσεις. Οι αρχικοί αντίμαχοι του χαρακτήρα στο πρόσωπο μιας νεαρής αστυνομικής ντετέκτιβ και του διευθυντή της, μετατρέπονται στο αντίθετο τους ως σύμμαχοι καθώς η υπόθεση εξελίσσεται ενώ η φωτογραφία υποβάλλει με τις αντιθέσεις της αλλά και τις σκιές, τον εσωτερικό και σε πλήρη ταραχή κόσμο που ο πρωταγωνιστής καλείται διαρκώς να διαχειριστεί αλλά κατά να τον διατηρήσει ενιαίο στην προσπάθεια του να βρει την λύση των αινιγμάτων.

Μια ταινία στη γραμμή του νέου ευρωπαϊκού (και όχι μόνον -καθως και ασιατικές πινελιές είναι εμφανείς στο έμπειρο μάτι, πέραν των προφανών αγγλοσαξωνικων και γαλλικων) κινηματογράφου έντασης και μυστηρίου, με την υποβλητική ατμόσφαιρα στην οποία καταφέρνει και εμπλέκει τον θεατή, αποτελεί την επιλογή μας (από τις νεώτερες και όχι τις κλασσικές εκδόσεις πάντοτε) για αυτή την εβδομάδα.