

Category: Uncategorized
Photo Credits: Η φωτογραφία των Madrugada στο Παναθηναϊκό Στάδιο είναι της Ρενέ Ρεβάχ (Renee Revah).
Photo: Knut Aaserud
Τα εισιτήρια των κερκίδων συνεχίζουν να πωλούνται ως εξής:
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Δράμας Γιάννης Σακαρίδης, και ο πρόεδρος του Φεστιβάλ Γιώργος Δεμερτζής, με χαρά ανακοινώνουν ποιοί προκρίνονται στο Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, στο Διεθνές Σπουδαστικό Πρόγραμμα αλλά και στο πρόγραμμα Διεθνές Αnimation της 45ης διοργάνωσης του Φεστιβάλ Δράμας, που φέτος θα διεξαχθεί στις 5-11 Σεπτεμβρίου.
Πρόεδρος της φετινής κριτικής επιτροπής του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος θα είναι ο πολυβραβευμένος Βασίλης Κεκάτος, ο πρώτος έλληνας σκηνοθέτης που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα Μικρού Μήκους στο 72ο Φεστιβάλ των Καννών, με την τέταρτη μικρού μήκους ταινία του Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό και εμάς
Το φετινό πρόγραμμα του Διεθνούς Διαγωνιστικού περιλαμβάνει 15 ταινίες απ’ όλον τον κόσμο (από την Ινδία μέχρι την Κίνα, και από την Γαλλία μέχρι την Αργεντινή). Διαγωνίζονται 3 ελληνικές ταινίες: «Αναμνήσεις μιας εφηβικής καταιγίδας» της Σοφίας Γεωργοβασίλη, «Στο Θρόνο του Ξέρξη» της Εύης Καλογηροπούλου και «Under the Lake» του Θανάση Τρουμπούκη.
Στο Διεθνές Σπουδαστικό συμμετέχουν 14 ταινίες, ενώ διαγωνίζονται 2 ελληνίδες: η Αριάδνη Αγγελική Θυφρονίτου Λήτου με το “Love you more than peanut butter” και η Σεμέλη Σαφού με το ” Ό, τι απομένει”.
Στο Διεθνές Animation διαγωνίζονται 20 ταινίες –ανάμεσα τους 3 ελληνικές: «Η αξιότιμη κυρία Λιέν Μουρλέν» της Ελένης Ξουπά, «Ενδιάμεσα» της Έφης Παππά και «Μια νύχτα στο νεκροταφείο» του Στέλιου Πολυχρονάκη.
Την κριτική επιτροπή του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος απαρτίζουν οι:
Βασίλης Κεκάτος (Πρόεδρος), Σκηνοθέτης
Basim Magdy, Πειραματικός Καλλιτέχνης – Κινηματογραφιστής
Claire Diao Διανομέας – Κριτικός Κινηματογράφου
Την κριτική επιτροπή του Διεθνούς Σπουδαστικού Διαγωνιστικού Προγράμματος απαρτίζουν οι:
Αργύρης Παπαδημητρόπουλος (Πρόεδρος), Σκηνοθέτης
Θέμις Μπαζάκα, Ηθοποιός
Λένα Διβάνη, Συγγραφέας
Την κριτική επιτροπή του Διεθνούς Αnimation απαρτίζουν οι:
Sperer Sebastien, Μέλος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κινουμένων Σχεδίων του Annecy
Μαρία Ανεστοπουλου, Διευθύντρια προγράμματος του Platforma Video και του Φεστιβάλ Animasyros
Παναγιώτης Κυριακουλάκος, Επίκουρος Καθηγητής Πληροφορικής Κινηματογραφίας (Πανεπιστήμιο Αιγαίου) και παραγωγός οπτικοακουστικών και διαδραστικών έργων.
ΠΟΙΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ – 2022 DISFF45
“Techno, Mama”, Saulius Baradinskas (Λιθουανία)
“Foster”, Jordi Wijnalda (Oλλανδία)
“August 13th”, Ventsislav Lyubenov Sariev (Bουλγαρία)
“Memoir of a Veering Storm” («Αναμνήσεις μιας εφηβικής καταιγίδας»), Σοφία Γεωργοβασίλη (Ελλάδα)
“Bon Voyage”, Jiawen Li (Kίνα)
“The Salamander Child”, Théo Degen (Bέλγιο)
“Threatened Love”, Héctor Herce (Iσπανία)
“On Xerxes’ Throne” («Στο Θρόνο του Ξέρξη»), Eύη Καλογηροπούλου (Ελλάδα)
“The Calf”, Mostafa Vaziri (Iράν)
“Terra Incognita”, Adrian Dexter – Pernille Kjær (Γαλλία)
“Under the Lake”, Θανάσης Τρουμπούκης (Eλλάδα)
“The Saboteur”, Anssi Kasitonni (Φιλανδία)
“Cherries”, Vytautas Katkus (Λιθουανία)
“Plurabelle”, Sacha Amaral (Αργεντινή)
“Murmurs of the Jungle”, Sohil Vaidya (Iνδία)
ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
“Air Hostess-737”, Θανάσης Νεοφώτιστος (Ελλάδα)
“Tea and Time”, Salah El Amri (Eλβετία)
ΠΟΙΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ – 2022 DISFF45
“On the Εdge”, Matteo Sanders (Aυστρία)
“Before Pandemic and War, There Were Βed Βugs and Love!”, Nuruzzaman Khan (Ινδία, Τσεχία)
“Matapacos”, Karla Riebartsch -Lion Durst (Γερμανία)
“All that Remains” ( «Ό,τι απομένει»), Σεμέλη Σαφού (Ελλάδα)
“I Should Feed my Cat”, Abram Cedra (Βέλγιο)
“An Extra Day in Prague”, Jacob Ramsay (Tσεχία)
“Darker”, Frank Van Den Bogaart (Bέλγιο)
“The Dependent Variables”, Lorenzo Tardella (Ιταλία)
“Laika & Nemo”, Jan Gadermann – Sebastian Gadow (Γερμανία)
“Lonely Fans”, David Oesch (Eλβετία)
“Corrupted”, Juan Cifuentes Mera (Χιλή)
“Any Place” , Minerva Rivera Bolaños (Mεξικό)
“Love you More than Peanut Butter”, Αριάδνη Αγγελική Θυφρονίτου Λήτου (Eλλάδα)
“After a Room”, Naomi Pacifique (Oλλανδία)
ΠΟΙΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ANIMATION– 2022 DISFF45
“Spirit of the forest”, Nandini Rao -Nipura Rao -Kalp Sanghvi (Iνδία)
“Brother nature”, Sophie Bird (Ηνωμένο Βασίλειο)
“Hi! How are you?”, Gaia Grandin-Mendzylewski (Γαλλία)
“Idodo”, Ursula Ulmi (Eλβετία)
“Farm well”, Pepijn Robben-Lucas De Man (Oλλανδία)
“Mouse house”, Timor Leder (Σλοβενία)
“The perfect fit”, Meinardas Valkevicius (Λιθουανία)
“Autosaurus rex”, Marcel Barelli (Eλβετία)
“Gut feelings”, Vanesa S. Valliere – John Gregorio (HΠΑ)
“Miriam”, Radu Nicolae (Ρουμανία)
“The incredible Mrs Lien Mourlen” («Η αξιότιμη κυρία Λιέν Μουρλέν») Eλένη Ξουπά (Ελλάδα)
“Meal on the plate”, Chenglin Xie (HΠΑ)
“Hysteresis”, Robert Seidel (Γερμανία)
“Little smasher”, Gilles Cuvelier (Γαλλία)
“Bardo” , Aisling Conroy (Ιρλανδία)
“In between” («Ενδιάμεσα»), Έφη Παππά (Eλλάδα)
“The garbage man”, Laura Goncales (Πορτογαλία)
“The pink jacket”, Monika Santos (Πορτογαλία)
“My father’s damn camera!”, Milos Tomic (Σλοβενία)
“A night at the cemetery” («Μια νύχτα στο νεκροταφείο»), Stelios Polychronakis (Ελλάδα)
Κάνε το κουιζ και μάθε ποιος χαρακτήρας του Stranger Things ταιριάζει περισσότερο στην προσωπικότητά σου!
Αρχικά παίζοντας μπλουζ ροκ και τζαζ fusion, οι Jethro Tull έκαναν την εμφάνισή τους στη βρετανική σκηνή το 1967. Στη συνέχεια η μπάντα ενσωμάτωσε στοιχεία αγγλικής folk, hard rock και κλασικής μουσικής, δημιουργώντας έναν χαρακτηριστικό progressive ροκ ήχο. Ο Ian Anderson, που ηγείται του συγκροτήματος, παίζει κυρίως φλάουτο και ακουστική κιθάρα, και είναι επίσης ο βασικός τραγουδιστής. Τον Anderson έχουν πλαισιώσει κατά καιρούς σημαντικοί μουσικοί, όπως ο κιθαρίστας Martin Barre (το μακροβιότερο μέλος εκτός από τον Anderson), οι keyboardists John Evan, Dee Palmer, Peter-John Vettese και Andrew Giddings, οι ντράμερ Clive Bunker, οι Barrie “Barriemore” Barlow και Doane Perry και οι μπασίστες Glenn Cornick, Jeffrey Hammond, John Glascock, Dave Pegg και Jonathan Noyce.
Πρώτο άλμπουμ της μπάντας, το This Was που κυκλοφόρησε το 1967 και ακολουθήθκε ένα χρόνο αργότερα από το Stand Up το οποίο “ανέβασε” και τις πωλήσεις αλλά και τη δημοφιλία του συγκροτήματος. Στα επόμενα άλμπουμ το μουσικό τους ύφος θα στραφεί περισσότερο προς τον progressive rock ήχο –Aqualung (1971), Thick as a Brick (1972) και A Passion Play (1973)- αλλά και την folk μουσική – Songs from the Wood (1977), Heavy Horses (1978) και Stormwatch (1979). Η δεκαετία του 1980 θα είναι δεκαετία πειραματισμών με τον ηλεκτρονικό ήχο: A (1980), The Broadsword and the Beast (1982) και Under Wraps (1984). Ακολουθεί το J-Tull Dot Com (1999) και ένα Χριστουγεννιάτικο άλμπουμ το 2003, ενώ το 2022 γίνεται η ολική επαναφορά με την κυκλοφορία του The Zealot Gene, το πρώτο τους άλμπουμ εδώ και 19 χρόνια, αλλά και το πρώτο άλμπουμ με νέο υλικό εδώ και 23 ολόκληρα χρόνια!
Το νέο άλμπουμ των Jethro Tull ξεκίνησε να παίρνει μορφή το 2017 και κάνει ευθείες αναφορές στη Βίβλο και τις παραβολές της, κάτι που ξεκαθαρίζει ο frontman του συγκροτήματος, Ian Anderson: “Ενώ έχω μια πραγματική αγάπη για την μεγαλοπρέπεια και την αφήγηση παραβολών της Αγίας Γραφής, εξακολουθώ να νιώθω την ανάγκη να αμφισβητώ και να αντλήσω μερικές φορές ανίερους παραλληλισμούς από το κείμενο. Το καλό, το κακό και το εντελώς άσχημο ξεπηδούν από παντού, αλλά συνοδεύονται από στοιχεία αγάπης, σεβασμού και τρυφερότητας“.
O Ian Anderson σχολιάζει το παραπάνω κομμάτι ως εξής: “Το κομμάτι αυτό έχει πολλές αναφορές στον ριζοσπαστικοποιημένο, φορτισμένο πολιτικά κόσμο του λαϊκισμού στην εξουσία. Οι στίχοι συνοψίζουν, κατά την άποψή μου, τη διχαστική φύση των κοινωνικών σχέσεων και τις ακραίες θέσεις που θρέφουν το μίσος και την προκατάληψη, σήμερα ίσως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εποχή στην Ιστορία. Ίσως καταλαβαίνεται σε ποιον αναφέρομαι εδώ, όμως στην πραγματικότητα στις μέρες μας υπάρχουν τουλάχιστον πέντε προβεβλημένες φιγούρες με δικτατορικά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν επίσης να ταιριάζουν“.
1. Mrs. Tibbets (5:54)
2. Jacob’s Tales (2:13)
3. Mine Is The Mountain (5:40)
4. The Zealot Gene (3:54)
5. Shoshana Sleeping (3:41)
6. Sad City Sisters (3:40)
7. Barren Beth, Wild Desert John (3:37)
8. The Betrayal Of Joshua Kynde (4:06)
9. Where Did Saturday Go? (3:53)
10. Three Loves, Three (3:30)
11. In Brief Visitation (3:00)
12. The Fisherman Of Ephesus (3:41)
Μαρία Φαραντούρη – Τάσης Χριστογιαννόπουλος – Μίλτος Λογιάδης
To Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και η Μαρία Φαραντούρη προσκαλούν το κοινό σε μια κατανυκτική μουσική βραδιά, αφιερωμένη στη μνήμη και την πολύτιμη παρακαταθήκη του Μίκη Θεοδωράκη. Η «ιέρεια» του Θεοδωράκη συμπράττει με τον εξαίρετο βαρύτονο Τάση Χριστογιαννόπουλο, υπό τη μπαγκέτα του σπουδαίου διευθυντή ορχήστρας Μίλτου Λογιάδη. Έχοντας ερμηνεύσει τα σημαντικότερα έργα του, σε κάθε γωνιά του κόσμου, η Φαραντούρη έχει συνδέσει άρρηκτα την καλλιτεχνική της πορεία με τον Μίκη Θεοδωράκη γνωρίζοντας στο διεθνές κοινό τα, μελοποιημένα από τον ίδιο, ποιητικά έργα των σημαντικότερων Νεοελλήνων λογοτεχνών (Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσου, Καμπανέλλη, κ.ά.).
Στο πρώτο μέρος της συναυλίας – φόρου τιμής στον εθνικό μας μουσικοσυνθέτη, παρουσιάζονται αποσπάσματα από το εμβληματικό Canto General, σε ποίηση του Πάμπλο Νερούδα, που στα χείλη της Φαραντούρη και του Πέτρου Πανδή, των πρώτων ερμηνευτών του, αγαπήθηκε από το διεθνές κοινό στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου. Το κοινό του Ηρωδείου θα το ανακαλύψει εκ νέου στην αυθεντική ενορχήστρωσή του για 15μελές μουσικό σύνολο και δύο χορωδίες (Χορωδία της ΕΡΤ και Χορωδία Δήμου Αθηναίων). Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας, η Μαρία Φαραντούρη και ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος, πάντα υπό τη μπαγκέτα του Μίλτου Λογιάδη, θα ερμηνεύσουν έργα-σταθμούς που σημάδευσαν ανεξίτηλα πάνω από μισό αιώνα ελληνικής ιστορίας, σε ενορχήστρωση του πιανίστα Αχιλλέα Γουάστωρ.
Ωδείο Ηρώδου του Αττικού | 04/07/2022 στις 21:00
Εισιτήρια:
ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΖΩΝΗ 55€ • ΖΩΝΗ Α΄ 45€ • ΖΩΝΗ Β΄ 35€ • ΖΩΝΗ Γ΄ 25€ • ΑΜΕΑ 5€ • ΑΝΩ ΔΙΑΖΩΜΑ 20€, 17€, 15€, 12€ • ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ/ 65+/ ΚΑΛΛ. ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 13€, 12€, 10€ • ΑΝΕΡΓΩΝ/ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ ΚΑΛΛ. ΣΧΟΛΩΝ 5€
Απονεμήθηκαν τα βραβεία Ίρις στο κατάμεστο Θέατρο Άλσος, κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο μια συναρπαστική χρονιά για το Ελληνικό Σινεμά.
Μεγάλη νικήτρια αναδείχθηκε η ταινία Μαγνητικά Πεδία, σκηνοθεσίας Γιώργου Γούση με πέντε συνολικά βραβεία ανάμεσα στα οποία αυτά της Καλύτερης Ταινίας και Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη.
Στην πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς η σπουδαία Ξένια Καλογεροπούλου παρέλαβε τιμητικό βραβείο για το σύνολο της καριέρας της, κερδίζοντας το πιο ζεστό χειροκρότημα του κοινού. Τιμητικό βραβείο παρέλαβε και η ιστορική μακιγιέζ Αργυρώ Κουρουπού.
Τα βραβεία στις 22 συνολικά κατηγορίες απένειμαν μια πλειάδα σημαντικών προσωπικοτήτων από διάφορους χώρους, ανάμεσα στους οποίους οι δικηγόροι της οικογένειας Ζακ Κωστόπουλου, Κλειώ Παπαπαντολέων και Άννυ Παπαρρούσου, η Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, οι ηθοποιοί Αριάν Λαμπέντ, Μάκης Παπαδημητρίου και Αργύρης Ξάφης, ο ράπερ Νέγρος του Μοριά, ο μπασκετμπολίστας Νίκος Παππάς, οι σκηνοθέτες Πάνος Κούτρας και Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη, η εικαστικός και κινηματογραφίστρια Λουκία Αλαβάνου και η συγγραφέας Αλεξάνδρα Κ..
Το τελευταίο βραβείο της βραδιάς για τη Μεγάλου Μήκους Ταινία Μυθοπλασίας απένειμαν από κοινού σε μια συμβολική κίνηση οι εκπρόσωποι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, της ΕΡΤ, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του ΕΚΟΜΕ, Ορέστης Ανδρεαδάκης, Γιώργος Γαμπρίτσος, Αθηνά Καρτάλου και Πάνος Κουάνης.
Βραβείο Ειδικών Εφφέ και Οπτικών Εφφέ
Για την ταινία Σμύρνη μου Αγαπημένη, ο Αντώνης Κοτζιάς
Βραβείο Σχεδιασμού Μακιγιάζ, Κομμώσεων και Ειδικών Εφφέ
Για την ταινία Σμύρνη μου Αγαπημένη, οι Δήμητρα Γιατράκου και Ιουλία Συγρίμη
Βραβείο Ήχου
Για την ταινία Monday, οι Λέανδρος Ντούνης και Roland Heap
Βραβείο Ενδυματολογίας
Για την ταινία Σμύρνη μου Αγαπημένη, η Φωτεινή Δήμου
Βραβείο Σκηνογραφίας
Για την ταινία Σμύρνη μου Αγαπημένη, οι Ηλίας Λεδάκης, Γιάννης Παπαδόπουλος και Μιχάλης Σαμιώτης
Βραβείο Πρωτότυπης Μουσικής
Για την ταινία Μαγνητικά Πεδία, ο Λευτέρης Βολάνης
Βραβείο Μοντάζ
Για την ταινία Σελήνη, 66 Ερωτήσεις, η Σμαρώ Παπαευαγγέλου
Βραβείο Φωτογραφίας
Για την ταινία Σμύρνη μου Αγαπημένη, ο Σίμος Σαρκετζής
Βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου
Για την ταινία Αγία Έμυ, η Hasmine Killip
Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου
Για την ταινία Αγέλη Προβάτων, ο Άρης Σερβετάλης
Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου
Για την ταινία Μαγνητικά Πεδία, η Έλενα Τοπαλίδου
Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου
Για την ταινία Σελήνη, 66 Ερωτήσεις, ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος
Βραβείο Σεναρίου
Για την ταινία Μαγνητικά Πεδία, οι Γιώργος Γούσης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος και Έλενα Τοπαλίδου
Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη
Για την ταινία Μαγνητικά Πεδία, ο Γιώργος Γούσης
Βραβείο Σκηνοθεσίας
Για την ταινία Αγία Έμυ, η Αρασέλη Λαιμού
Βραβείο Μικρού Μήκους Σπουδαστικής Ταινίας
Για την ταινία Όλο το Χρόνο του Κόσμου, η Δανάη Επιθυμιάδη
Βραβείο Μικρού Μήκους Animation
Για την ταινία Από το Μπαλκόνι, οι Άρης Καπλανίδης και Ιωάννα Σουλτάνη
Βραβείο Ταινίας Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ
Για την ταινία Latin Noir, οι Ανδρέας Αποστολίδης, Ρέα Αποστολίδη και Γιούρι Αβέρωφ
Βραβείο Ταινίας Μικρού Μήκους
Για την ταινία Το Βανκούβερ, οι Άρτεμις Αναστασιάδου και Βαγγέλης Φάμπας
Βραβείο Ταινίας Ελληνικής Μειοψηφικής Συμπαραγωγής
(Εξ ημισείας λόγω ισοψηφίας)
Για την ταινία .dog, οι Κώστας Λαμπρόπουλος, Γιώργος Κυριάκος, Έφη Σκρόμπολα και Βασίλης Τζανίδης
&
Για την ταινία Feathers, οι Γιώργος Καρναβάς και Κωνσταντίνος Κοντοβράκης
Βραβείο Ντοκιμαντέρ
Για την ταινία Μέρες και Νύχτες της Δήμητρας Κ., οι Αμάντα Λιβανού, Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος και Εύα Στεφανή
Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Μυθοπλασίας
Για την ταινία Μαγνητικά Πεδία, οι Γιώργος Γούσης, Γιώργος Καρναβάς και Κωνσταντίνος Κοντοβράκης
Οι Bauhaus από μόνοι τους είναι ένας θρύλος! Η μπάντα του ιστορικού Club Batcave που ουσιαστικά αυτή όρισε μια ολόκληρη εποχή και μια από τις μεταλλάξεις του Post Punk- Dark wave ήχου στις αρχές της δεκαετίας του 80. Η εμφάνιση τους για άλλη μια φορά στη χώρα μας μετά την πολύ καλή συναυλία του 2018, στα πλαίσια της έναρξης του φετινού Release Festival στην Πλατεία Νερού στις 8 Ιουνίου, είναι ένα μουσικό γεγονός.
Οι Bauhaus ήταν εκείνοι που πήραν τον σκοτεινό postpunk ήχο των Cure και των Joy Divison ή των Magazine και προσθέτοντας του έναν τόνο μυστικισμου και λογοτεχνικού Ρομαντισμού, επέδρασαν όσο κανείς άλλος στην ονειρική μετάλλαξη του Gothic. Το ελληνικό κοινό μάλιστα είχε την ευκαιρία να τους απολαύσει και την αρχή της καριέρας τους σε μία πολύ δυνατή συναυλία στις αρχές του 80 που όσοι βρεθήκαμε πολύ νεαροί εκεί θα την θυμόμαστε με μεγάλη ένταση.
Ο Peter Murphy συνδυάζοντας την υποβλητική παρουσία ενός “Vampire” πριγκιπα του Underground κατευθείαν μέσα από τη μελαγχολική και υπνωτικη γοητεία που θα μπορούσαμε να βρούμε στις περιγραφές του Μπρααμ Στοκερ, είναι ένας μοναδικός Performer και ο πιο κοντινός στο να διεκδικήσει τον τίτλο ενός Gothic Βowie επί της σκηνής. Lp όπως το In that flat field ή το Μask καθως και κομμάτια – αντανακλωντας μια διεστραμμένη avantguard κρυφό Dark rock and Roll γοητεία- όπως το εκτροχιασμενο στις ελλειπτικες παραμορφωμενες κιθαριστικες εκρήξεις του, Nerves, στοιχειώνουν τις νύχτες μας μεσα και μετά τη δεκαετία του 80, ενώ το Passion of Lovers ηταν το απόλυτο soundtrack των ερώτων μας.
Οι Bauhaus μετά από τις αναβολές των λαιβ των τελευταίων δύο χρόνων βρίσκονται ξανά σε μεγαλες φόρμες και μας καλούν να μοιραστούμε εσωτερικά και πνευματικά την σκηνή του σκοτεινού ρομαντικού τους κόσμου. Πλάι τους και δίπλα σε όμορφες νέες ελληνικές μπάντες όπως οι Strawberry Pills (το ελληνικό κοινό είχε την ευκαιρία να τους δει και σε “δικό” τους λαιβ στο Ντεθ Ντισκο πριν λίγο καιρό) θα βρίσκεται μια άλλη μπάντα με τελείως διαφορετικό ύφος που συνδυάζοντας τον μουσικό τοίχο του ήχου από φαζαρισμενες κιθάρες, τα ονειρικά φωνητικά των αδελφών Reid, το Rock and Roll και την ψυχεδέλεια άλλαξαν με Lp όπως το Psychocandy το 1984 και single σαν το You Trip me Up, τον ορίζοντα της Βρετανικής Ποπ (με την ευρεία έννοια!)! Οι Jesus and Mary Chain που – προσωπικα έχω δει πάνω από μια 15αρια φορές εδώ και στο εξωτερικό – είναι από τα must του Release και οι απόλυτοι πρόδρομο του Shoegaze. Για τους Avant Rock Deus, από το Βέλγιο, τα λόγια απλώς περιττεύουν καθώς είναι ο αισθητικός ορισμός του μοναχικού εσωστρεφους avant δρόμου με pop χαρακτηριστικά και ένα από τα σημαντικότερα group των nineties.