Η performance “Κόκκινη Κλωστή” που υπογράφει η Ελευθερία Ρίζου μας επιτρέπει να μπούμε για μια στιγμή στον μύχιο κόσμο μιας γυναίκας που αναπολεί τη ζωή της και ταυτόχρονα σχεδιάζει, αν και εν αγνοία της, το μέλλον. 

Όπως ο κινηματογράφος μπορεί και τέμνει τον χρόνο εντός του πλαισίου ενός μονοπλάνου, έτσι και η παράσταση «Κόκκινη Κλωστή» συμπυκνώνει την πορεία ζωής μιας γυναίκας μέσα στα όρια του ίδιου χώρου.  

 

Στην περφόρμανς της Ελευθερίας Ρίζου, ανθρώπινο σώμα, αντικείμενα κοινής χρήσης και μουσικές νότες «συνεργάζονται» σε μια μόνιμη κίνηση προς τα εμπρός, ξετυλίγοντας σαν όνειρο στιγμές από τον συναισθηματικά πολυτάραχο βίο μιας γυναίκας.

Η «Κόκκινη Κλωστή» είναι επίσης η ιστορία της απόδρασής της από το αφιλόξενο Εδώ και Τώρα. Και η δημιουργία ενός ιδιωτικού χώρου στον οποίο η ηρωίδα μπορεί να υπάρχει σε διαφορετικούς ρόλους, εποχές και ηλικίες.

 

Στην μοναχική της περιπλάνηση, προσπαθεί να κατανοήσει τον χώρο και τον χρόνο, παρατηρεί τον εαυτό της να αλλάζει, συμμαχεί με καθημερινά αντικείμενα σε αλλότριες χρήσεις, ανακαλεί μνήμες, επαναπροσδιορίζεται.  

 

Τελικά, χαράσσει σταθερή πορεία ερμηνεύοντας τους ήχους και ακολουθώντας τις μελωδίες του μόνιμου Συνοδοιπόρου της στη ζωή, ο οποίος, αν και απόμακρος αρχικά, στη συνέχεια συνδέεται και δημιουργεί μαζί της ένα σύμπαν αποδοχής και συμμετοχής.

 

Εμπνεύστρια και παραγωγός της ιδεοκινητικής παράστασης είναι η χορεύτρια Ελευθερία Ρίζου, η οποία κρατά και τον βασικό ρόλο, πλαισιωμένη από τον κοντραμπασίστα Νίκο Λιάσκο στην μουσική και την συμπρωταγωνιστική θέση και την υψίφωνο Σταυρούλα Γιαννακοπούλου στην φωνητική ερμηνεία. 

 

Συντελεστές και ημερομηνίες παραστάσεων:

Κόκκινη Κλωστή

 

Σύλληψη – Κίνηση – Ερμηνεία: Ελευθερία Ρίζου

Μουσική – Ερμηνεία: Νίκος Λιάσκος

Φωνητική ερμηνεία: Σταυρούλα Γιαννακοπούλου

Φωτισμοί: Σπύρος Βερούτης

Υπεύθυνος Παράστασης: Ιωάννα Κούνα

Παραγωγή: Ελευθερία Ρίζου

 

Θέατρο Φούρνος,

Μαυρομιχάλη 168, Εξάρχεια

Τηλ. 2106460748

 

4,5,6,18,19 Νοεμβρίου

Εισιτήρια: viva.gr

Γιάννης Ραουζαίος: Καλησπέρα σας. Είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε ξανά στο γραφείο σας, πριν από έναν χρόνο περίπου …

Μαρία Λεωνίδα: Ισχύει .Είχαμε συζητήσει και παρουσιάσει ένα άλλο προγράμματα τότε.
 
Γ.Ρ. Πολύ ωραία! Θα ήθελα να μου πείτε ,στη σημερινή μας αυτή μικρή συνομιλία για  αυτό το πρόγραμμα με τον τίτλο “Βαλίτσα”.
 
Μ.Λ Φυσικά. Λοιπόν, όπως γνωρίζετε ένα κομμάτι της δουλειάς μου αφορά τον Κινηματογράφο και τις οπτικοακουστικές τέχνες. Εδώ και πολλά χρόνια , χρησιμοποιούμε και παράγουμε  εργαστήρια και διαμορφώσεις σε αυτόν τον τομέα και ήταν ένα ζητούμενο στο νου μου πριν ακόμη από την καραντίνα, ότι θα έπρεπε όλη αυτή η μεθοδολογία και η εμπειρία που έχουμε συγκεντρώσει στην δια ζώσης επιμόρφωση ,να ακολουθήσει την εξέλιξη της τεχνολογίας. Δηλαδή σαν ένα επικουρικό εργαλείο – όχι να αντικαταστήσει αυτή την εμπειρία, βέβαια ! Αυτό συνέβαινε γιατί αφουγκραζομουν τις δυνατότητες της τεχνολογίας και των ανθρώπων, να μαθαίνουν με ποικιλόμορφους τρόπους , δηλαδή υβριδικά που είναι και κάτι που συνδυάζει τον προσωπικό χρόνο με την ομαδική εργασία…
 
Γ.Ρ Αυτό επιταχύνθηκε κιόλας με την επίδραση του τεχνολογικού στοιχείου και των επικοινωνιών μέσα στην πανδημία…
 
Μ.Λ …Ακριβώς, και επίσης θα ήθελα να τονίσω ότι ήταν ένα σημαντικό κίνητρο παρότι δεν υπήρχε και το μπάτζετ .Ήταν μια πρόθεση, ήταν ένας στόχος, αλλά δεν υπήρχε και η δυνατότητα άμεσα. Και εμείς το 2018, το είχαμε σκεφτεί, καθώς επειδή  χρησιμοποιούμε εφαρμογές, τάμπλετ κτλ ψάχνουμε το κομμάτι των νέων τεχνολογιών, παράλληλα με τη διδασκαλία της κλασικής έννοιας του Κινηματογράφου. Είμαστε ανοικτοί σε διάφορα θέματα, μη τυπικής μάθησης. Έτσι λοιπόν η καραντίνα ήρθε και με το που ήρθε, μας έδωσε τη δυνατότητα ώστε να πραγματοποιηθεί  μία  μεγάλη επιμόρφωση  που είχα προτείνει το 2019, και επιχορηγήθηκε από το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με αυτό ακριβώς το όνομα: δηλαδή το όνομα “Μια βαλίτσα με εικόνες και ήχους” Αυτό καταρχήν, χρηματοδοτήθηκε και εφαρμόστηκε  ως μια δια ζώσης επιμόρφωση, εκπαιδευτικών ενήλικων στον Κινηματογράφο. Το επιχείρημα μου τότε ήταν πως σε μια εποχή που οι εκπαιδευτές ,οι επαγγελματίες, οι ενδιαφερόμενοι ενήλικες , είναι σε μια κινητικότητα, οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται οπτικοακουστικά ,συχνά -αν θυμάστε και την προσφυγική κρίση -είναι οι ίδιοι  άνθρωποι που δούλευαν σε δομές προσφύγων, με ομάδες παιδιών κτλ. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα οπτικοακουστικη μέσα  είχαν θεωρηθεί ένα εξαιρετικό εργαλείο, αύξησης της αυτοπεποίθησης ,της ευρηματικότητας ,της κριτικής ματιάς κτλ.: έχουν πάρα πολλές δεξιότητες μέσα τους! Συνεπώς αυτή η δια ζώσης επιμόρφωση που είχε τον ίδιο τίτλο, επιχορηγήθηκε και υλοποιήθηκε με πάρα πολλή επιτυχία .Βραβεύτηκε μάλιστα και εκείνη η επιμόρφωση, το 2020 , και  αυτή η ίδια η επιμόρφωση που συνιστούσε ότι μπορούσε ο άλλος να επιμορφωθεί και να βάλει στο βαλιτσάκι του, έτσι σχηματικά, κάποιες γνώσεις και κάποια αυτοπεποίθηση και κατανόηση της κινηματογραφικής γλώσσας, στάθηκε το επιχείρημα μου, όταν εμφανίστηκε η καραντίνα και το Υπουργείο Πολιτισμού έδωσε κάποια κεφάλαια και κάποιες μικρές επιχορηγήσεις για ψηφιοποίηση έργων. Έτσι καταθέσαμε και την πρόταση να μεταφέρουμε τη δια ζώσης επιμόρφωση σε ένα online διαδικτυακό σεμινάριο . Αυτό που σας περιέγραψα έως τώρα είναι η προϊστορία του εγχειρήματος.
 
Γ. Ρ. Σε αυτή την προϊστορία θα ήθελα να αναφερθώ επίσης. Γιατί συμβαίνει και διάφορα Ιδρύματα η φορείς του ιδιωτικού τομέα, προχωρούν πιο γρήγορα σε τέτοιους τομείς αιχμής, από ότι συμβαίνει για παράδειγμα από επίσημους κρατικούς φορείς, όπου η γραφειοκρατία οδηγεί σε μεγάλες καθυστερήσεις; Μήπως θα έπρεπε να υπάρξει κάποιου είδους νομοθετική ρύθμιση, ώστε αυτές οι διαδικασίες να προχωρούν με ταχύτερους ρυθμούς; 
 
Μ.Λ. Πράγματι αυτό το γνωρίζουμε και πιστεύουμε ότι θα υπάρξουν εξελίξεις. Έως πρόσφατα για να υπάρξει μια παρουσία σε μια σχολική μονάδα, ποσω μάλλον να βρεθούν κάποιοι εξωτερικοί εκεί, έπρεπε πε καθοριστεί αυτό κεντρικά και για κάθε κίνηση θα χρειαζόταν μια ολόκληρη σειρά από ειδικές  άδειες. Φυσικά και πρέπει να προστατεύουμε το σχολικό περιβάλλον , από την άλλη πλευρά όμως υπονοείς πως δεν έχεις, επιμορφώσει το προσωπικό σου και δεν του έχεις  εμπιστοσύνη ! Τέτοιες διαδικασίες πρέπει να επιταχυνθούν. 
 
Γ. Ρ. Φυσικά. Δεν είναι κάτι νέο ειδικά στις νεώτερες γενιές αυτή η ενασχόληση με τις πλατφόρμες κάθε είδους. Socials όπως το tic toc σαρώνουν κυριολεκτικά στις νεώτερες ηλικίες και μάλιστα ότι χρειάζεται να βρουν εκεί η να ανεβάσουν το κάνουν απλώς χρησιμοποιώντας ένα κινητό στο χέρι!
 
Μ.Λ. Η βαλίτσα έχει να κάνει με αυτό το βαθμό εξοικείωσης και σύνδεσης με το κινηματογραφικό μέσο. Η εμπειρία του χρήστη, οδηγεί σε μια σφαιρική κατανόηση   Δεν είναι σαν ένα σεμινάριο φωτογραφίας, αλλά έχει άμεση διασύνδεση με το μέσο. Το βίντεο για παράδειγμα είναι κάτι που το βλέπουμε για να μάθουμε αλλά και από περιέργεια η επιζητωντας την διασκέδαση. Αυτό ειδικά το προκαλεί η κινούμενη εικόνα σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι η ακίνητη. Το βάρος πλέον ρίχνεται στο πέρασμα από την ακίνητη φωτογραφία στην κινούμενη εικόνα. Κάτι τέτοιο έχει παραγάγει, χρόνια τώρα και το Facebook, αλλά με τη μορφή συνεχών ιστοριών εικόνων και το Instagram. 
 
Γ. Ρ Πριν από λίγο καιρό το Μeta είχε δηλώσει στους χρήστες των socials του ότι βάσει των νέων κανόνων του, θα πριμοδοτουνταν , περισσότερο τα βίντεο σε σχέση με την στατική εικόνα. Μετά από διαμαρτυρίες όμως των χρηστών του, ήρθε νέα δήλωση, ότι αυτό το μέτρο θα αναστελλόταν. 
 
Μ. Λ. Ενδιαφέρον. Δεν το είχα προσέξει αυτό. Θα το εξετάσω. Θα ηθελα επίσης να προσθέσω ότι στα online μαθήματα, οι δυνατότητες που διανοίγονται είναι ακόμη μεγαλύτερες πάντως, τόσο από τις πλατφόρμες όσο και από τα κλασσικά σεμινάρια και μπορουν να αγγίξουν ανθρώπους όλως των ηλικιών. Τι κάνει η διαζώσης επιμόρφωση αλλά και η online; Επιτρέπει στον κάθε άνθρωπο -θα έλεγα χαριτολογώντας απο τα 16 έως τα …86 και βάλε-που έχει μία περιέργεια και ένα ενδιαφέρον για το κινηματογραφικό μέσο ή καποια επαγγελματική ανάγκη, να βοηθηθεί. Σήμερα οι άνθρωποι κάνουν βίντεο για κάθε είδους λόγο…το κάνουν στα socials, το κάνουν για διασκέδαση δαση, το κάνουν γενικά και παντού!
 
Γ.Ρ. Ναι φυσικά! το τικ-τοκ όπως είπα και πριν σαρώνει κυριολεκτικά σε όλες τις νεανικές ηλικίες και γενικά όπου βρίσκεται κάποιος νέος με ένα κινητό στο χέρι.
 
Μ.Λ. Η βαλίτσα όμως αυτή τη στιγμή είναι μία πλατφόρμα που απευθύνεται σε άτομα από 16 και άνω και που είναι πιο δομημένη η ανάγκη του “θέλω να καταλάβω πως γίνεται αυτό και πως λειτουργεί εκείνο…πως θα κάνω ένα βίντεο ή πως φτιάχνονται οι ταινίες”. Έχω διδάξει φοιτητές πανεπιστημίου, επαγγελματίες,, εκπαιδευτικούς κτλ. Έτσι δενόταν η εμπειρία και γράφονταν τα κεφάλαια του κάθε  έργου, βήμα-βήμα. κομμάτι-κομμάτι. Προφανώς βέβαια η επιμόρφωση που παρέχεται είναι εισαγωγικού χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά σε βάθος τις κινηματογραφικές σχολές. δεν είναι αυτός  ο ρόλος μας και το γνωρίζουμε. Με ενδιέφερε όμως σε αυτό το project περισσότερο εμπειρία  του χρήστη. Με ενδιέφερε να καλλιεργήσω τα κίνητρα του. να δώσω μια σφαιρική κατανόηση του τι είναι ο κινηματογράφος και πως λειτουργεί. Να μην καταλήγει όλο αυτό να είναι ένα σεμινάριο δήθεν επαγγελματικής αποκατάστασης του στυλ “Ελάτε στο σεμινάριο μας και θα γίνετε φερειπείν, διευθυντές φωτογραφίας!”! Αυτά δεν γίνονται όπως είναι κατανοητό, από ένα σεμινάριο! Ο στόχος μου ήταν λοιπόν να αντιμετωπίσω τον κάθε ενδιαφερόμενο, ως έναν σφαιρικά ενδιαφερόμενο άνθρωπο, που καταλήγει εδώ από την αγάπη που έχει να βλέπει ταινίες  και θα ήθελα να μάθει, πώς θα μπορούσε να φτιάξει ένα βιντεάκι! Για να το πω απλά: το βίντεο είναι μέσα στην ζωή όλων μας. καταναλώνουμε βλέποντας τα, ώρες ολόκληρες καθημερινά. Το βλέπουμε και για ευχαρίστηση και για διασκέδαση αλλά και για να επιμορφωθούμε. Κάποιες φορές  απλώς από περιέργεια. Οτιδήποτε επικοινωνείται στην εποχή μας, σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει από την κινούμενη εικόνα. Λίγες ώρες πριν μιλήσουμε, έγραφα ένα κείμενο όπου διαπίστωσα, ότι σταδιακά από το 2015 και ύστερα τα σοσιαλς έχουν ρίξει το βάρος τους από την ακίνητη στην κινούμενη εικόνα. 
 
Γ.Ρ. Εκεί αναφερόμουν και στην απόφαση της ΜETA προηγουμένως και στις αντιδράσεις των χρηστών του Instagram που μάλιστα επέβαλαν στη ΜΕΤΑ να αναστείλει την απόφαση της προσωρινά και να την επανεξετάσει! 
M.Λ. θα ήθελα στη συνέχεια της κουβέντας μας να προσθέσω και κάτι που πρέπει να αναφερθεί και είναι εξαιρετικά σημαντικό. Η βαλίτσα, είναι μία 100% ελληνική πλατφόρμα. Όλη η δημιουργική ομάδα, η γλώσσα που γράφτηκε και τα υλικά που απορρέουν από εκείνη προέρχονται από Έλληνες επαγγελματίες. Υπάρχουν πάρα πολλά online μαθήματα που είναι στα αγγλικά, αυτά όμως δεν μπορούν να προσεγγίσουν τους χρήστες όλων των ηλικιών. Ταυτοχρόνως η απόφαση μου αυτή 
 είχε να κάνει και με το ότι ήθελα να ενισχύσω την ελληνική κινηματογραφίακαιτ ους δημιουργικούς της ανθρωπους! Θεωρώ οτι έχουμε εξαιρετικούς νέους όσο και ωριμότερους επαγγελματίες στο χώρο  του Κινηματογραφου. Άντλησα  λοιπόν υλικό από Έλληνες γραφίστες, Έλληνες σκηνοθέτες, μοντέρ κτλ. Πήρα στοιχεία  δικά τους και φτιάξαμε καινούργια εικαστικά- δεν υπάρχει κανένα υλικό στη βαλίτσαπου να είναι φορεμένο ή κλεμμένο από αλλού! Είναι όλα πρωτότυπα και μάλιστα ένα σημαντικό μέρος της πρσπάθειας μου , απέρρεε από το γεγονός οτι επεδίωξα να υπάρχει πρόσβαση σε μοναδικά υλικά. Ανάμεσα σε άλλες ενέργειες προσέγγισα και καμιά δεκαριά σκηνοθέτες ανάμεσα στα 35 και τα 55 και τους έβαλα να ψάξουν στο υλικό τους. Μετά μου παραΧώρησαν βασει συμφωνητικό  την δυνατότητα να χρησιμοποιήσω  δικά τους θέματα και storyboards ακριβώς για να δειχθεί στον ενδιαφερόμενο  πως ένας σκηνοθέτης φθάνει από την ιδεά στο σενάριο και στην τελική κινηματογράφηση. Τέτοιο υλικό συνηθως δεν είναι εύκολονα μελετηθεί  καθώς χάνεται στο βάθος της παραγωγήςκαι της μετά-παραγωγής , όπως ξέρουμε…έχοντας  λοιπόν εντάξει διαφορετικές ηλικίες ανθρώπων, θεωρώ οτι τελικά κατανοούμε καλύτερα μία ταινία αναλύοντας από τι συνθέθηκε αυτή. Έτσι μπορούμε να παρακολουθήσουμε περισσότερο την πορεία  της σκέψης ενός δημιουργού ή μιας δημιουργικής ομάδας. Αυτό το κομμάτι θέλησα να προσφέρω στους χρήστες μας. 
 
Γ. Ρ. Έχετε προσωπική εμπειρία από τέτοια έρευνα και η ίδια δεν είναι έτσι; 
 
Μ. Λ. Η ίδια ήμουν στην νεότητα μου σε έναν μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτη σκηνοθέτης και έτσι αυτή την δική μου προσωπική βιωματική εμπειρία είχα την ευκαιρία να την προσθέσω στην Βαλίτσα. Να την τροφοδοτήσω με αυτήν. Το πως γίνεται να συνδεθείς με τον κινηματογράφο όντας έχοντας υπάρξει κάποιος που ψάχνεται μέσα από διαβάσματα, σεμινάρια ή δουλεύοντας ταινίες, και πόσο αυτό το αίσθημα μπορεί να αγγίξει τον κόσμο. Αυτή λοιπόν την εμπειρία, του πως φτιάχνει κανείς ένα μονοπάτι και μαθαίνει λίγο-λίγο το πως στήνεται αυτή η μαγική συνθήκη που λέγεται ταινία και οπτικοακουστικό έργο, είναι αυτό που προσφέρει ανάμεσα στα άλλα η Βαλίτσα. Για αυτό το λόγο, όπως και στα δια ζώσης σεμινάρια που σχεδιάζονται όσο και στα online, η συναίσθηση αυτής της εμπειρίας είναι σημαντική.
 
Γ.Ρ Πότε ξεκινούν αυτά τα δια ζώσης σεμινάρια;
 
Μ.Λ. Μέσα στο Σεπτέμβριο ! 5-9 Σεπτεμβρίου μάλιστα υπάρχει ένα κινηματογραφικό θερινό σχολείο για παιδιά σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης(που είναι συνεργάτες μας)και που προσφέρουμε σε παιδιά που έχουν ολοκληρώσει τις θερινές τους διακοπές, τη δυνατότητα να αφιερώσουν ένα ολόκληρο πενθήμερο, σε ένα κινηματογραφικό εργαστήριο. Αυτή είναι μονάχα μία από τις πρώτες μας δράσεις φέτος. Συνεχίζουμε με ανάλογα opendays για εκπαιδευτικούς και πολλά άλλα ακόμη!
 
Γ.Ρ Τι θα θέλατε να προσθέσετε για τους αναγνώστες μας κλείνοντας αυτή την σύντομη αλλά ουσιαστική συζήτηση και επιφυλασσόμενοι να την συνεχίσουμε στο μέλλον;
 
Μ.Λ. Θα ήθελα να αναφερθώ κλείνοντας και σε μία μεγάλη επιτυχία της βαλίτσας . Επελέχθη το πρόγραμμα και η πλατφόρμα ως ένας από τους 8 φιναλίστ στα διεθνή βραβεία για τις εκπαιδευτικές πλατφόρμες  που χρησιμοποιούν οπιτκοακουστικά media! Αυτό έγινε φέτος στο Βέλγιο και η επιλογή συμπεριελάμβανε και εργασίες από κάποια ισχυρά εκπαιδευτικά  ιδρύματα. Ο πρώτος φιναλίστ μάλιστα ήταν ένα πανεπιστήμιο της Ελβετίας. Αυτό εμένα με κάνει προσωπικά περήφανη που βρέθηκα δίπλα σε τοσο σημαντικά διεθνή έργα και αποτελεί μία ισχυρή επιβεβαίωση για τις επιλογές μας. Νιώθω οτι αναγνώρισαν μέσα από αυτό το γεγονος, την δομή , την αισθητική αλλά και τα παιχνίδια που εχουμε ενσωματώσει στην βαλίτσα. Μάλιστα ένα από τα βασικά πράγματα που αφιερώσαμε και αφιερώνουμε χρόνο με την βασική συνεργάτιδα μου , ήταν το εγχείρημα του να μετατρέπουμε μικρές  μαθησιακές διαδικασίες γύρω από το σινεμά, σε παιγνιώδεις καταστάσεις! Αυτο…ειναι ένα στοίχημα που παλέψαμε και πιστεύω  κερδίσαμε. 
 
Περισσότερα για το σεμινάριο: https://www.mediasuitcase.gr/

The Sandman @Netflix

The Sandman

Είδαμε το the Sandman και δεν μπορούμε να περιμένουμε τον επόμενο κύκλο!
 
Η αγαπημένη σειρά κόμικ του Neil Gaiman μεταφέρθηκε μετά από αναμονή πολλών δεκαετιών στην οθόνη, το αποτέλεσμα όμως αποζημειώνει τους υπομονετικούς fans. Ο πρώτος κύκλος της σειράς, που είναι διαθέσιμος στο Netflix, περιλαμβάνει τους δύο πρώτους τόμους (ή αλλιώς τα 16 πρώτα τεύχη) του The Sandman: Preludes & Nocturnes και The Doll’s House. Η σειρά κόμικ The Sandman κάνει το ντεμπούτο της το μακρυνό 1989 και περιγράφει έναν φανταστικό κόσμο όπου θεοί όπως ο Μορφέας επηρεάζουν την τύχη των ανθρώπων. Στο σύμπαν αυτό κυριαρχεί ο θεός του ονείρου που μαζί με τα αδέλφια του, τους Αέναους, διαφεντεύουν τον κόσμο. 
 
Ο πρώτος κύκλος της σειράς ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό την πλοκή των βιβλίων. Έτσι, συναντούμε τον  Άρχοντας των Ονείρων σε μάλλον δύσκολη θέση, εφόσον κάποιοι ερασιτέχνες μάγοι κατάφεραν να τον αιχμαλωτήσουν για έναν ολόκληρο αιώνα, κατά τη διάρκεια του οποίου τα όνειρα των ανθρώπων διαταράχθηκαν ανεπανόρθωτα και το Βασίλειο του Ονείρου βρέθηκε σε τεράστιο κίνδυνο. Όνειρα και εφιάλτες το έσκασαν και ο Άρχοντας των Ονείρων καλείται τώρα να βάλει τάξη στο βασίλειό του και να ανακτήσει τη χαμένη του δύναμη, αναζητώντας αρχικά τα χαμένα τεχνουργήματα που του χάριζαν τη δύναμή του: την άμμο του, τη μάσκα του και το ρουμπίνι του. 
The Sandman @Netflix

Πυκνή πλοκή και ανατροπές φέρνουν στην επιφάνεια την επισφαλή σχέση μεταξύ αθανάτων και ανθρώπων και εντείνουν τις διαμάχες μεταξύ των Αέναων. Πάνω από όλα όμως αυτό που αμφισβητείται και αυτό που είναι το ζητούμενο είναι η λεπτή γραμμή που χωρίζει τους αθανάτους από τους θνητούς. Είναι τόσο μεγάλο το χάσμα ανάμεσά τους; Σε έναν κόσμο όπου τα όνειρα διαμορφώνουν την πραγματικότητα, ποιος πραγματικά έχει το πάνω χέρι;

Φρέσκο και αναζωογονητικό, το the Sandman μας ταξιδεύει στο Όνειρο και φέρνει τον ονειρικό κόσμο πιο κοντά στην πραγματικότητα από ποτέ. Θα περιμένουμε με ανυπομονησία τoν επόμενο κύκλο ελπίζοντας πως τα όρια ανάμεσα στους κόσμους θα γίνουν ακόμη πιο δυσδιάκριτα. Προς το παρόν θα παρηγορηθούμε στην αναμονή με τις δύο μπόνους ιστορίες που κυκλοφόρησαν δύο εβδομάδες μετά το φινάλε του πρώτου κύκλου: Γάτες και Καλλιόπη

Little Smasher – Drama ISFF

Διεθνές Animation Πρόγραμμα 2022 του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας ανοίγει τις πόρτες του στις 5 Σεπτεμβρίου, νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά, για να υποδεχθεί ταινίες από όλο τον κόσμο που θα πάρουν μέρος στα πολλά διαγωνιστικά της διοργάνωσης.

Μεταξύ αυτών και το Διεθνές Διαγωνιστικό ταινιών animation, όπου διαγωνίζονται 20 ταινίες –ανάμεσα τους 3 ελληνικές: «Η αξιότιμη κυρία Λιέν Μουρλέν» της Ελένης Ξουπά, «Ενδιάμεσα» της Έφης Παππά και «Μια νύχτα στο νεκροταφείο» του Στέλιου Πολυχρονάκη.

Την κριτική επιτροπή του Διεθνούς Αnimation απαρτίζουν οι:

  • Sperer Sebastien, Μέλος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κινουμένων Σχεδίων του Annecy.
  • Μαρία Ανεστοπουλου, Διευθύντρια προγράμματος του Platforma Video και του Φεστιβάλ Animasyros.
  • Παναγιώτης Κυριακουλάκος, Επίκουρος Καθηγητής Πληροφορικής Κινηματογραφίας (Πανεπιστήμιο Αιγαίου) και παραγωγός οπτικοακουστικών και διαδραστικών έργων.

Όπως σημειώνει ο υπεύθυνος του προγράμματος Σπύρος ΣιάκαςΗ επιλογή των ταινιών έγινε με γνώμονα, από τη μια μεριά, τον πλουραλισμό και την ποικιλία των τεχνικών δημιουργίας και, από την άλλη, την ιδιαίτερη προσέγγιση και την ανάδειξη συναισθημάτων και καθημερινών καταστάσεων μέσα από διαφορετικές και, πολλές φορές, απροσδόκητες οπτικές γωνίες. Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα δομείται από ταινίες με τεχνικές δισδιάστατου και τρισδιάστατου, stop motion και computer animation σε θεματολογίες που προσεγγίζουν τόσο ανθρώπινες σχέσεις όσο και σημαντικά ζητήματα του πλανήτη μας, αναδεικνύοντας ποικίλα και περίπλοκα συναισθήματα. Βασικός στόχος είναι η ενεργή συμμετοχή του κοινού της Δράμας στην θέαση των ταινιών animation, μπαίνοντας στον κόσμο των ιστοριών και κατανοώντας σε βάθος της αρχές αυτής της μορφής τέχνης”.

Brother Nature - Drama ISFF

Το 45 ο DISFF θα διεξαχθεί στον κινηματογράφο Ολύμπια και το Δημοτικό Ωδείο Δράμας, στο θερινό κινηματογράφο Αλέξανδρος, στον κήπο του πολιτιστικού χώρου ΚΥΚΛΩΨ, στο καφέ-πολυχώρο Ελευθερία καθώς και διαδικτυακά.

Συνολικά θα παρουσιαστούν 148 ταινίες από περισσότερες από 33 χώρες σε όλα τα προγράμματά του Φεστιβάλ.

Όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν το 45 ο DISFF οnline, θα πρέπει να μπουν στην πλατφόρμα του φεστιβάλ https://disff.cine.gr (θα οδηγούνται εκεί και μέσω της ιστοσελίδας https://www.dramafilmfestival.gr από τον σύνδεσμο online festival) – και να ακολουθήσουν τις οδηγίες. Οι ταινίες θα είναι διαθέσιμες από τις 5/9.

Όλες οι ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού Animation:

01 Spirit of the forest, Nandini Rao -Nipura Rao -Kalp Sanghvi (Iνδία)
02 Brother nature, Sophie Bird (Ηνωμένο Βασίλειο)
03 Hi! How are you?, Gaia Grandin-Mendzylewski (Γαλλία)
04 Idodo, Ursula Ulmi (Eλβετία)
05 Farm well, Pepijn Robben-Lucas De Man (Oλλανδία)
06 Mouse house, Timor Leder (Σλοβενία)
07 The perfect fit, Meinardas Valkevicius (Λιθουανία)
08 Autosaurus rex, Marcel Barelli (Eλβετία)
09 Gut feelings, Vanesa S. Valliere – John Gregorio (HΠΑ)
10 Miriam, Radu Nicolae (Ρουμανία)
11 The incredible Mrs Lien Mourlen (Η αξιότιμη κυρία Λιέν Μουρλέν) Eλένη Ξουπά (Ελλάδα)
12 Meal on the plate, Chenglin Xie (HΠΑ)
13 Hysteresis, Robert Seidel (Γερμανία)
14 Little smasher, Gilles Cuvelier (Γαλλία)
15 Bardo, Aisling Conroy (Ιρλανδία)
16 In between (Ενδιάμεσα), Έφη Παππά (Eλλάδα)
17 The garbage man, Laura Goncales (Πορτογαλία)
18 The pink jacket, Monika Santos (Πορτογαλία)
19 My father’s damn camera!, Milos Tomic (Σλοβενία)
20 A night at the cemetery (Μια νύχτα στο νεκροταφείο), Stelios Polychronakis (Ελλάδα)

Κορασίδα: μια μαγευτική παραλία καλά κρυμμένη ανάμεσα στα βουνά

Οι παραλίες της Ευβοιας είναι πολλές και καθεμία κρύβει σπάνιους θησαυρούς. Όμως η Κορασίδα, καλά κρυμμένη ανάμεσα στα βουνά κρατάει ακόμη κάτι από μια εποχή που η εμεπρία των διακοπών είχε μια καλοδεχούμενη και πολύτιμη απλότητα.

Μια παραλία κατάλευκη, με ψιλό χαλικάκι και αφράτα κύματα για παιχνίδια στην ακροθαλασσιά και ανακουφιστικό ξάπλωμα στην άμμο (έχει και άμμο, άσπρη και αφράτη). Μια παραλία χωρίς ξαπλώστρες, χωρίς μουσική από κάποιο beach bar όπου οι επισκέπτες μπορούν να χαλαρώσουν και να ενωθούν με τους ρυθμούς της φύσης, την τροχιά του ήλιου, απερίσπαστοι.

Πιαχνίδισμα των κυμάτων στην παραλία Κορασίδα
Θάλασσα, ταβερνάκια και φιλόξενοι οικοδεσπότες

Στην περιοχή Αχλαδερή της Εύβοιας, λίγο πιο κάτω από την Οκτωνιά, νότια της Κύμης, η Κορασίδα μοιάζει να είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Δεν υπάρχει οικισμός, παρά μόνο καταλύματα και ταβέρνες, και ένα παντοπωλείο. Και φυσικά η δεσπόζουσα, πλατιά παραλία. Οι ρυθμοί στην Κορασίδα είναι αργοί, οι επισκέπτες περνούν τον χρόνο τους ανάμεσα στην παραλία, τα εστιατόρια και τα καταλύματα. 

Όπως είναι αναμενόμενο, οι ταβέρνες σερβίρουν εκλεκτά εδέσματα και κυρίως θαλασσινά και ψάρια, αν και τα μαγειρευτά ή τα κρεατικά είναι εξίσου καλές επιλογές. Το μενού εξαρτάται σε έναν βαθμό από την ψαριά που θα φέρουν τα καϊκια, και φράσεις όπως “δεν έχουμε κατεψυγμένα καλαμαράκια, αλλά μας έχουν φέρει φρέσκο καλαμάρι σήμερα που το ψήνουμε στα κάρβουνα αν θέλετε” φέρνουν νοσταλγικά στο νου εικόνες και εμπειρίες από άλλες εποχές, πιο απλές, πιο αθώες. 

Φρέσκο καλαμάρι και χωριάτικη σαλάτα στο ξενοδοχείο Δελφίνι

Μια τελευταία πινελιά, που κάνει τη διαμονή στην Κορασίδα ακόμη πιο μαγευτική, είναι η ευγένεια και η καλοσύνη των ανθρώπων της. Υποδέχονται τους επισκέπτες τους με ευγένεια και ανοιχτή καρδιά, σαν να έχουν να κάνουν με δικούς τους ανθρώπους. Κάτι που δημιουργεί ένα κλίμα γαλήνης που αγγίζει και τους επισκέπτες και κάνει την Κορασίδα έναν προορισμό στον οποίο θέλεις να επανέρχεσαι για να παίρνεις θετική ενέργεια, να γειώνεσαι με τον τόπο αλλά και τους ανθρώπους, να θυμάσαι πόσο απλά και αστραφτερά όμορφη μπορεί να είναι η ζωή, όχι μόνο τον Αύγουστο αλλά και όλους τους μήνες του χρόνου.  

Και κάτι τελευταίο, μαγικό: η παραλία είναι βορειοανατολική. 

Η ανατολή του ήλιου μέσα από τη θάλασσα και τα μεθυστικά χρώματα που αναδύονται ράθυμα το ένα πίσω από το άλλο συγκρίνονται μόνο με την ανατολή της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου που εμφανίζεται κόκκινη μέσα από το νερό και ανεβαίνει στο στερέωμα αργά φτιάχνοντας ένα φωτεινό μονοπάτι μέσα στη θάλασσα. 

 

Εαν λοιπόν κανονίζετε ήδη ένα ταξιδάκι στην Κορασίδα, προσπαθήστε να συμπεριλάβετε μέρες με πανσέληνο. Η εμπειρία που θα απολαύσετε θα σας ανταμείψει πλουσιοπάροχα. 

Πώς θα φτάσω στην Κορασίδα

Από την Χαλκίδα παίρνουμε τον δρόμο προς Ερέτρια και Αλιβέρι. Στρίβουμε προς Λέπουρα και μετά προς Νεοχώρι. Από το Νεοχώρι στρίβουμε δεξιά προς Περιβόλια και μετά προς Συκιές και Αχλαδερή. Από εκεί και μετά ο δρόμος γίνεται αρχικά πολύ ανηφορικός, ως το εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου, και στη συνέχεια πολύ κατηφορικός με στροφές και “φουρκέτες”, οπότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Δείτε παρακάτω τον χάρτη:

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την ποιότητα του φαγητού μας και τη σημασία του ελέγχου της ποιότητας των τροφίμων που φτάνουν στο πιάτο μας. Διάφορα διατροφικά σκάνδαλα που βγαίνουν συχνά στο φως της δημοσιότητας υποδεικνύουν πως πολλά είναι αυτά που δεν γνωρίζουμε για τη μαζική παραγωγή τροφίμων, τις συνθήκες που επικρατούν, τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων και τελικά, έχουμε ελάχιστη γνώση του αν αυτό που θα φάμε σήμερα είναι όχι μόνο υγιεινό αλλά και περιβαλλοντικά υπεύθυνο.

Η αλυσίδα της μεγάλης βιομηχανίας τροφίμων είναι αχανής αλλά και πολύ εύαισθητη. Το μάθαμε με τον covid. Το εμπεδώσαμε με το φάσμα της επισιτιστικής κρίσης με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Οι τιμές των προϊόντων έχουν πάρει την ανηφόρα, πολλές χώρες, ειδικά του “τρίτου κόσμου”, βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού καθώς η έλειψη τροφίμων μπορεί να προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση και την ίδια ώρα το 30% της παραγόμενης τροφής παγκοσμίως καταλήγει στα σκουπίδια.

Μία λύση που εμφανίζεται όλο και πιο συχνά ως πρόταγμα είναι η βιώσιμη γεωργία, η τοπική αγροτική παραγωγή δηλαδή, που γίνεται σε μικρή κλίμακα, με τοπικά προϊόντα, όπου και οι γεωργικές καλλιέργειες ακολουθούν το κλίμα της κάθε περιοχής αλλά και η κτηνοτροφία συνδυάζεται με την γεωργία και λειτουργεί παράλληλα και συνεργατικά. Με λίγα λόγια, το παλιό, καλό αγρόκτημα. Χωρίς μεταλλαγμένους σπόρους, χωρίς ζωοτροφές από την άλλη άκρη του κόσμου, χωρίς μεγάλης κλίμακας χρήση γης και εκτροφή ζώων. 

Μία συνολική λύση στο τεράστιο αυτό πρόβλημα σίγουρα απαιτεί πολιτικές αποφάσεις και αλλαγή της πορείας της αγροδιατροφικής παραγωγής. Όμως υπάρχουν πράγματα που μπορεί ο καθένας να κάνει ώστε να ελέγχει καλύτερα την ποιότητα της διατροφής του και παράλληλα να βάζει το λιθαράκι του για την προστασία του περιβάλλοντος. Ποιες είναι αυτές;

Αγοράζουμε τοπικά προϊόντα

Προτιμούμε τα προϊόντα που έχουν παραχθεί κοντά στον τόπο διαμονής μας, ή τουλάχιστον στην ίδια χώρα. Αναζητούμε παραγωγούς και ειδικά εκείνους που ακολουθούν πρακτικές βιολογικής καλλιέργειας. Αποφεύγουμε να αγοράζουμε αγροτικά προϊόντα που δεν είναι η εποχή τους. 

Επιλέγουμε όσπρια

Τα όσπρια, πέρα από τα διατροφικά οφέλη τους, παράγονται τοπικά και μας επιτρέπουν να μειώσουμε την τροφή που προέρχεται από εισαγωγές. Επίσης η καλλιέργειά τους μειώνει την καταπόνηση του εδάφους και έχουν μικρές απαιτήσεις σε λιπάσματα. 

Λιγότερες συσκευασίες, λιγότερα τυποποιημένα προϊόντα

Αναζητούμε όσο το δυνατόν την “πρώτη ύλη” και καταναλώνουμε λιγότερα τυποποιημένα προϊόντα. Τα τυποποιημένα προϊόντα περιέχουν συνήθως συντηριτικά και οι πρώτες ύλες τους δεν είναι ελέγξιμες από εμάς. Είναι λοιπόν σοφότερο να προτιμούμε πιο “απλά” τρόφιμα, που μπορούμε να ελέγξουμε πιο εύκολα την ποιότητα και την προέλευσή τους. 

Λιγότερο κρέας, περισσότερα λαχανικά

Η συστηματική κτηνοτροφία απαιτεί πολύ μεγάλες εκτάσεις και τη χρήση τεράστιων ποσοτήτων ζωοτροφών. Μία μικρή μείωση της ποσότητας κρέατος που καταναλλώνουμε και η αντικατάστασή του με όσπρια ή λαχανικά δεν θα κάνει μόνο καλό στην υγεία μας, αλλά και στον πλανήτη. 

Λιγότερο φαγητό στον σκουπιδοντενεκέ

Κάτι τελευταίο και σχετικά εύκολο, είναι να μάθουμε να διαχειριζόμαστε σωστά τις ποσότητες τροφίμων που αγοράζουμε ώστε να μην πετάμε φαγητό. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το φαγητό της προηγούμενης μέρας σε μια νέα συνταγή ή να αποθηκεύσουμε προϊόντα στην κατάψυξη προκειμένου να μειώσουμε τη σπατάλη. 

Φωτ.: WarnerBros

Η ταινία Batgirl ακυρώθηκε

Αναστάτωση έχει προκαλέσει στο χώρο του θεάματος η είδηση πως η εταιρία WarnerBros “έκοψε” την ταινία Batgirl που ήταν ήδη σχεδόν έτοιμη και έχει κοστίσει γύρω στα 90 εκατομύρια δολάρια.

Τα γυρίσματα είχαν ήδη τελειώσει και οι σκηνοθέτες Adil El Arbi και Bilall Fallah δούλευαν στις τελευταίες λεπτομέρειες της ταινίας και η κεντρική ηρωίδα Leslie Grace είχε ήδη δώσει πολλές συνεντεύξεις για τον ρόλο της στην ταινία. Όλοι όμως πάγωσαν όταν ανακοινώθηκε ξαφνικά από την εταιρία παραγωγής πως η ταινία θα “κοπεί”.

Πιθανότατα η απόφαση αυτή να έχει να κάνει με τις νέες προτεραιότητες της εταιρίας που βρίσκεται πλέον υπό νέα διοίκηση. Σύμφωνα με το Variety η ταινία, που ήδη είχε υπερβεί τον προϋπολογισμό της λόγω κορωνοϊού, θα χρειαζόταν αρκετές δεκάδες εκατομύρια δολάρια επιπλέον για προώθηση και διαφήμιση ενώ δεν είναι αρκετά “μεγάλη” για να απευθυνθεί στο γενικότερο κινηματογραφικό κοινό στις μεγάλες αίθουσες.

Σε κάθε περίπτωση, η αντίδραση των σκηνοθετών και του καστ ήταν, όπως είναι αναμενόμενο, αρνητική. Συγκεκριμένα, οι δύο σκηνοθέτες σε ανάρτησή τους δηλώνουν απογηοητευμένοι:

 

Η Leslie Grace από την πλευρά της έκανε μια συγκινητική ανάρτηση στο Tweeter ευχαριστώντας τους θαυμαστές και φίλους της Batgirl όπου συμπεριέλαβε σκηνές από τα γυρίσματα της ταινίας.

Εκθέσεις ζωγραφικής στην Αθήνα αλλά και στην περιφέρεια τον Αύγουστο του 2022.

Σπύρος Παπαλουκάς | Ερευνητής του Αινίγματος της Ζωγραφικής. Γνωστά και Άγνωστα Έργα
  • Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη, Βασ. Σοφίας 9 και Μέρλιν 1, Αθήνα
  • Εως 16/10/2022

Βασικός στόχος της έκθεσης του Ιδρύματος Θεοχαράκη είναι η ανάδειξη της καλλιτεχνικής πορείας του Παπαλουκά, με κύριο χαρακτηριστικό τη συνεχή και μεθοδική αναζήτηση της προσωπικής του ζωγραφικής έκφρασης, όπως αναδεικνύεται από τα πολλαπλά σχέδια και τις σπουδές της προετοιμασίας ως την επιτέλεση του τελικού πίνακα. Είναι μια πρόκληση για τον θεατή, να έχει την αίσθηση πως βρίσκεται στο εργαστήριο του ζωγράφου και παρακολουθεί τις διαδοχικές φάσεις της δημιουργίας ενός πίνακα, ενώ συγχρόνως διαπιστώνει τις μεταλλάξεις του τεχνοτροπικού του ύφους, από τα αχνά τοπία της Αίγινας στις αυστηρά δομημένες συνθέσεις του Όρους, στους έντονους χρωματικά και σχηματικά πίνακες της Σαλαμίνας ως τις αφαιρετικές απόψεις της Πάρου και τα λιτά εκθαμβωτικά στιγμογραφικά έργα της τελευταίας περιόδου. Παράλληλα, στις μακέτες των μνημειακών του θρησκευτικών και κοσμικών εικονογραφήσεων, αναδεικνύεται η πρωτοτυπία του προσωπικού του ύφους, με σεβασμό πάντα στην παράδοση και στη λειτουργικότητα των χώρων.

Τέλος, επιχειρείται με τις ενότητες των πινάκων και των σχεδίων της έκθεσης (πολλά από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά), την παράθεση αποσπασμάτων και σχολίων του ίδιου του Παπαλουκά, να προβληθεί το ευρωπαϊκό προφίλ του καλλιτέχνη και να τονιστεί η προσφορά του στην εξέλιξη της νεοελληνικής ζωγραφικής.

Σπύρος Παπαλουκάς - Πηγή: https://thf.gr/el/events/spyrospapaloukas/

Ο Σπύρος Παπαλουκάς (1892- 1957) συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικών δημιουργών των αρχών του 20ού αιώνα, που συνέβαλαν στην αναμόρφωση και στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής ζωγραφικής. Συνεχίζει και διευρύνει το έργο των πρωτοπόρων, Κωνσταντίνου Παρθένη, Κωνσταντίνου Μαλέα, Γεωργίου Μπουζιάνη, ενώ με τους Νικόλαο Λύτρα, Μιχάλη Οικονόμου, Νικόλαο Οθωναίο προτείνουν καινοτόμους τρόπους απόδοσης της φύσης.

Το έργο του Παπαλουκά χαρακτηρίζεται από έναν διαρκή προβληματισμό και την αμφίδρομη σχέση κατανόησης του μοντέρνου, μέσα από τα δεδομένα της δικής μας παράδοσης και αντίστοιχα τη χρήση στοιχείων της παράδοσης κατά την ερμηνεία της μοντέρνας τέχνης.

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση στον ιστότοπο του Ιδρρύματος Θεοχαράκη: https://thf.gr/el/events/spyrospapaloukas/

Θάλεια Φλωρά-Καραβία. Μικρά Ασία 1921 στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο
  • Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Μέγαρο Παλαιάς Βουλής, Πλατεία Κολοκοτρώνη, Σταδίου 13, Αθήνα
  • Εως 15 Οκτωβρίου 2022

Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (ΕΙΜ) παρουσιάζει την έκθεση «Θάλεια Φλωρά-Καραβία. Μικρά Ασία 1921» στην Αίθουσα Συνεδριάσεων της Παλαιάς Βουλής, όπου διαδραματίστηκε το όλο πολιτικό δράμα της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Το εικαστικό έργο της Θάλειας Φλωρά-Καραβία, που εμπιστεύθηκε η οικογένεια Φλωρά στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, παρουσιάζεται σε αυτή την πρώτη έκθεση του επετειακού προγράμματος του ΕΙΜ για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Εκστρατεία.

Τα έργα της πρωτοπόρου ζωγράφου η οποία, για δεύτερη φορά μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912-1913, μετέβη το καλοκαίρι του 1921 ως ανταποκρίτρια στο θέατρο του πολέμου, ζωντανεύουν το κρίσιμο έτος 1921 συνοδευόμενα από επιλεγμένα ιστορικά κειμήλια του ΕΙΜ .

Θάλεια Φλωρά-Καραβία. Πηγή: https://www.nhmuseum.gr/ektheseis/periodikes/item/17456-thaleia-flora-karavia-mikra-asia-1921

Μέρος των εκτεθειμένων έργων δημοσιεύεται σε in folio φάκελο, σχεδιασμένο από την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Καπόν. Διατίθεται από το πωλητήριο του ΕΙΜ και από το ηλεκτρονικό του κατάστημα: Λευκώματα: Θάλεια Φλωρά-Καραβία. Μικρά Ασία 1921 (nhmuseum-shop.gr)

Θαλασσογραφίες στην Πινακοθήκη Κυκλάδων της Σύρου
  • Πινακοθήκη Σύρου
  • Εως τις 10/09/2022

Τόπος που αποτελεί την κατοικία μας, καθορίζει την ιστορία και τις παραδόσεις μας, προσδιορίζει τις απαρχές της προέλευσης και την ιδεολογία της ταυτότητάς μας, προσφέρει στην επιβίωση και την ανάτασή μας, η θάλασσα και ο κόσμος της πρόσφεραν και προσφέρουν έμπνευση και παραστάσεις στη νεοελληνική τέχνη.

Στην Πινακοθήκη Κυκλάδων ταξιδεύουν 51 θαλασσογραφίες από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος, ιδιαίτερες και αντιπροσωπευτικές εκδοχές της πλούσιας απόδοσης του θαλασσινού τοπίου από τα μέσα του 19ου αιώνα έως τη σύγχρονη εποχή. Μέσω αυτών, αναδεικνύονται ποικίλες πτυχές της θεματικής, όπως η θάλασσα και το μεγαλείο της φύσης, το παράκτιο τοπίο και η ανθρώπινη παρουσία ή δραστηριότητα, η θάλασσα σε σχέση με ιστορικά γεγονότα και πολεμικές σκηνές, η ζωή της ελληνικής ναυτοσύνης και των ψαράδων, η εμπορική δράση και η ταξιδιωτική απόδραση, η ζωτική ευχαρίστηση της θαλασσινής εμπειρίας για το σώμα και το πνεύμα.

Δέκα από τις θαλασσογραφίες της έκθεσης παρουσιάζονται και σε αυτήν την ψηφιακή περιήγηση, φέρνοντας τα έργα αυτά πιο κοντά στον θεατή. Μπαίνοντας σε κάθε εικόνα από τις παρακάτω και πατώντας τους αριθμούς των επιλεγμένων σημείων, αποκαλύπτονται παρατηρήσεις, λεπτομέρειες και μυστικά του έργου και της γραφής κάθε καλλιτέχνη.

"Η Δική μου Ύδρα" του Φραγκίσκου Δουκάκη στο Ιστορικό Μουσείο Αρχείο Ύδρας
  • Ιστορικό Μουσείο Αρχείο Ύδρας
  • Εως 31 Αυγούστου 2022

Το Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας (ΙΑΜΥ) διοργανώνει και θα φιλοξενήσει τον προσεχή Αύγουστο μεγάλη έκθεση με έργα του εξαίρετου Έλληνα εικαστικού Φραγκίσκου Δουκάκη.


Όπως θα έχει τη δυνατότητα να διαπιστώσει ο επισκέπτης-θεατής της έκθεσης, το εύρος του ζωγραφικού έργου του Δουκάκη ξεδιπλώνεται θεαματικά και ανάγλυφα στη νέα του αυτή δουλειά, με τον τίτλο «Η δική μου Ύδρα» .

Ξεκινώντας από την αποτύπωση των σχεδίων και των χρωμάτων του μέχρι και το οριστικό φινίρισμα, την τελική παρουσίαση των ζωγραφικών δημιουργιών του, ο Φραγκίσκος Δουκάκης, αγαπημένος, εκτός των άλλων, μαθητής του Υδραίου ζωγράφου και ακαδημαϊκού Παναγιώτη Τέτση, υπογράφει και πάλι την προσπάθεια μιας συνεχούς και μεθοδικής αναζήτησης της προσωπικής του έκφρασης μέσω του μαγικού του χρωστήρα που αυτή τη φορά αποτυπώνει «Ύδρες» ξεχωριστές ..

Φραγκίσκος Δουκάκης. Πηγή: Ιστορικό Μουσείο Αρχείο Ύδρας

Την υπέροχη και ιστορική Ύδρα που όμως αυτή τη φορά μεταφέρεται στον καμβά με μια άλλη, εντελώς προσωπική ματιά, τη ματιά του Φραγκίσκου Δουκάκη που διαθλάται και επαναστοχεύει το τοπίο του νησιού και τις γύρω θάλασσες μέσα από έναν εσωτερικό του , θαρρείς, διάλογο με την ίδια τη φύση του πανέμορφου νησιωτικού τοπίου.

Προτάσεις βιβλίων για το καλοκαίρι

Σταχυολογούμε τίτλους από τις προτάσεις βιβλίων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος για το καλοκαίρι και ανακαλύπτουμε μικρούς θησαυρούς. Πολλά από τα προτεινόμενα βιβλία είναι διαθέσιμα προς δανεισμό μέσα από τον κατάλογο της ΕΒΕ, είτε μέσω του Ηλεκτρονικού Αναγνωστηρίου.

Μπορείτε να βρείτε τον πλήρη κατάλογο της ΕΒΕ, αλλά και προτάσεις για παιδιά και εφήβους στον ιστότοπο της Εθνικής Βιβλιοθήκης

Τα βιβλία που ξεχωρίσαμε στο ZoomOut είναι τα παρακάτω:

Το βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων, της Monica Gutierrez, Εκδόσεις Μεταίχμιο

Χαρακτηρίζεται “το πιο feelgood μυθιστόρημα που θα διαβάσετε φέτος“, αφού υπόσχεται πως θα μας αλλάξει τη ζωή μέσα από τη λογοτεχνία, κάτι που συνέβη και στους ήρωες του βιβλίου. Και πράγματι πρόκειται για μια ιστορία που θα ζεστάνει την καρδιά μας, κάτι που έχουμε όλοι μεγάλη ανάγκη.

Το βιβλίο ακολουθεί μια νεαρή αρχαιολόγο, την  Άγκνες Μαρτί, η οποία μετακομίζει από τη Βαρκελώνη στο Λονδίνο ψάχνοντας δουλειά. Λίγο αφότου φτάσει στην πόλη, μια ξαφνική νεροποντή την αναγκάζει να αναζητήσει καταφύγιο σε ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλιοπωλείο. Ο ιδιοκτήτης ψάχνει υπάλληλο και η Άγκνες αποφασίζει να δεχτεί τη θέση. Ο καιρός περνάει και η Άγκνες αρχίζει να μαθαίνει τον στριφνό χαρακτήρα του αφεντικού της και τις εκκεντρικότητες των τακτικών πελατών. Νιώθει να παρασύρεται από τη μαγεία αυτού του αξιαγάπητου βιβλιοπωλείου. Ώσπου μια μέρα, ένα πολύτιμο βιβλίο εξαφανίζεται. Ο επιθεωρητής Τζον Λόκγουντ αναλαμβάνει να ερευνήσει την υπόθεση, διαταράσσοντας την ηρεμία και τη γαλήνη της Άγκνες.

Βρείτε εδώ το βιβλίο στις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Τα ημερολόγια των άστρων, του Stanislaw Lem, Εκδόσεις Ποταμός

Με το προσωπείο του συμπαθούς, ατρόμητου (και επιρρεπούς σε ατυχήματα) αστροταξιδευτή, ο Στανίσλαβ Λεμ, ο πολυβραβευμένος Πολωνός συγγραφέας του Σολάρις, παρωδεί τα στερεότυπα της επιστημονικής φαντασίας και, παρεμπιπτόντως, κατεδαφίζει με κατακλυσμιαίο χιούμορ θρησκείες, ιδεολογίες και άλλες ανθρώπινες πλάνες.

Στο βιβλίο αυτό θα βρείτε χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το ποιος δημιούργησε τον κόσμο, πώς να κυνηγήσετε κουρδίλους και οχταπλόκια, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ζωή στον πλανήτη Γη… 

Ο Ίον Τίχι ταξιδεύει στο Διάστημα: επιδιορθώνει την ανθρώπινη ιστορία, κάνει θεολογικού περιεχομένου συζητήσεις με ρομπότ και, σε κάποια δίνη του χωροχρόνου, συναντά τον μελλοντικό του εαυτό, με τον οποίο δεν τα πηγαίνει καθόλου καλά.

Βρείτε εδώ το βιβλίο στις Εκδόσεις Ποταμός.

Η ιστορία των μελισσών, της Maja Lunde, εκδόσεις Κλειδάριθμος

Στην Αγγλία των μέσων του 19ου αιώνα, ένας βιολόγος μελετά ένα νέο είδος κυψέλης. Περίπου 150 χρόνια αργότερα, στην Αμερική, ένας μελισσοκόμος αντιστέκεται σθεναρά στην εκμιομηχάνιση, ελπίζοντας πως και ο γιος του θα συνεχίσει στα βήματά του. Σε ένα δυστοπικό μέλλον, το έτος 2098, οι μέλισσες έχουν εξαφανιστεί και η Τάο πασπαλίζει τα δέντρα με γύρη.

Ένα μυθιστόρημα σε τρεις χρόνους, με τις μέλισσες ως μίτο της Αριάδνης να συνδέουν διαφορετικούς ανθρώπους μεταξύ τους, αλλά και να συνδέονται με την ίδια την επιβίωση της ανθρωπότητας. Και αυτή είναι μόνο η αρχή, καθώς “Η ιστορία των μελισσών” αποτελεί το πρώτο μέρος μιας πολυαναμενόμενης τετραλογίας

Βρείτε εδώ το βιβλίο στις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Αμερικανικό Ειδύλλιο, του Philip Roth, Εκδόσεις Πόλις

Το “Αμερικανικό ειδύλλιο” είναι η ιστορία της ανόδου και της πτώσης ενός καλότυχου Αμερικανού -ενός δυνατού άνδρα γεμάτου αυτοπεποίθηση, αριστοτέχνη της κοινωνικής ισορροπίας που τον συντρίβουν οι δυνάμεις της κοινωνικής αναταραχής της δεκαετίας του 1960.

Με έντονο ρεαλισμό, ο Ροθ ξαναγυρίζει στις συγκρούσεις και τις βίαιες μεταβολές της δεκαετίας του 1960. Το βιβλίο αυτό μιλάει για την αγάπη -και το μίσος- για την Αμερική. Για την επιθυμία ν’ ανήκεις -και την άρνηση να ανήκεις- στην Αμερική. Αντιπαραθέτει την επιθυμία για μια ειδυλλιακή αμερικανική ζωή -ζωή αξιοσέβαστη, με ηρεμία, τάξη, αισιοδοξία και δημιουργία- στη γηγενή αμερικανική παραφροσύνη.

Βρείτε το βιβλίο των εκδόσεων Πόλις στο βιβλιοπωλείο Ευριπίδης.

Η γιορτή του τράγου, του Μάριο Βάργκας Λιόσα, Εκδόσεις Καστανιώτη

Στη Γιορτή του Τράγου, το νέο του πολυαναμενόμενο μυθιστόρημα, ο μεγάλος Περουβιανός συγγραφέας υφαίνει μια μεγάλη τοιχογραφία όπου η Ιστορία μπλέκεται με τις μικρές ανθρώπινες ιστορίες, και όπου γνωστά ιστορικά πρόσωπα –όπως ο στρατηγός Τρουχίλιο που βασάνισε 3.000.000 ανθρώπους χωρίς να υποψιάζεται τη «μακιαβελική» πτώση του– διασταυρώνουν τα πεπρωμένα τους με τους μυθιστορηματικούς ήρωες του βιβλίου. 

Με έναν καταιγιστικό ρυθμό και την αξεπέραστη λογοτεχνική του ικανότητα, ο Βάργκας Λιόσα επιστρέφει στο «πολιτικό» μυθιστόρημα για να συγκινήσει, να προειδοποιήσει και να καταγγείλει όλες εκείνες τις μορφές εξουσίας που επιβιώνουν ανοίγοντας δρόμο μέσα από σωρούς πτωμάτων

Βρείτε εδώ το βιβλίο στις Εκδόσεις Καστανιώτη.

Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν, του Juan Gabriel Vasquez, Εκδόσεις Ίκαρος

Ο νεαρός καθηγητής της Νομικής, Αντόνιο Γιαμάρα, διαβάζει σ’ ένα περιοδικό την εξόντωση ενός ιπποπόταμου που είχε δραπετεύσει από τον ζωολογικό κήπο του διαβόητου Πάμπλο Εσκομπάρ. Το άρθρο τον πηγαίνει πίσω στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν ο πόλεμος της κολομβιανής κυβέρνησης με το καρτέλ κοκαΐνης του Εσκομπάρ μαινόταν στους δρόμους, τα δάση και τον ουρανό της Κολομβίας.

Εκείνη την εποχή, ο Γιαμάρα γνωρίζεται μ’ έναν μοναχικό μπιλιαρδόρο, «πρώην πιλότο» κατά δήλωσή του, η δολοφονία του οποίου ωθεί τον αφηγητή σ’ έναν αγώνα εξιχνίασής της, αλλά και σε μια διαδικασία αναπροσδιορισμού της ίδιας της ταυτότητάς του και των σχέσεών του με τους ανθρώπους του.

Βρείτε εδώ το βιβλίο στις Εκδόσεις Ίκαρος.

Το τέλος του καλοκαιριού, του Anders de la Motte, Εκδόσεις Κέδρος

Αυτό το καθηλωτικό αστυνομικό μυθιστόρημα, με δυνατούς χαρακτήρες και ανατρεπτική πλοκή, ακολουθεί την ιστορία εξαφάνισης ενός μικρού αγοριού μια καλοκαιρινή νύχτα του 1983, σε ένα αγρόκτημα της σουηδικής επαρχίας. Χρόνια αργότερα, η αδελφή του θα βρεθεί αντιμέτωπη με έναν νεαρό, η ιστορία του οποίου  μοιάζει ανατριχιαστικά με εκείνη της οικογένειάς της. Με κίνδυνο να διαταράξει την εύθραυστη ισορροπία που με δυσκολία κατάφερε να βρει στη ζωή της, επιστρέφει στο πατρικό της. Πρέπει να βρει την απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα που όλοι οι άλλοι επέλεξαν να ξεχάσουν: Τι συνέβη τελικά εκείνη τη νύχτα;

Βρείτε εδώ το βιβλίο στις εκδόσεις Κέδρος,

Αμοργός, του Νίκου Γκάτσου, Εκδόσεις Πατάκη

Το ποιητικό έργο “Αμοργός” του Νίκου Γκάτσου κυκλοφόρησε μέσα στην Κατοχή και αποτελεί ένα μοναδικό έργο που άργησε να εκτιμηθεί, αποθεώθηκε όμως αργότερα ως “ατόφιο χρυσάφι” σύμφωνα με τον Μάνο Χατζιδάκι που μελοποίησε και στίχους του, αλλά και μεταφράστηκε σε διάφορες γλώσσες.

Έργο βαθιά ελληνικό, συνομιλεί με την ελληνική γραμματεία από την εποχή του Ηράκλειτου και αποκλρυστάλλώνει το ύφος και την ιδιαιτερότητα της ελληνικής πρωτοπορίας. Ως τέτοιο, κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στα ελληνικά γράμματα και αποτέλει τόσο ένα γλαφυρό ανάγνωσμα από μόνο του όσο και ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας. 

Βρείτε εδώ το βιβλίο στις Εκδόσεις Πατάκη.