Η Ευρώπη είναι ένα σούπερμάρκετ! […] το μόνον που επικαλούνται οι ισχυροί πλέον είναι οι αριθμοί και η ιδεολογία της καθαρής οικονομικής διαχείρισης”


 

Ο Κώστας Γαβράς απάντησε και σε μια προσωπική ερώτηση – παρέμβαση του Γιάννη Ραουζαίου:
“..Εκεί ακριβώς έχουν πατήσει όλες αυτές οι ακροδεξιές δυνάμεις που διαδίδουν το δηλητήριο τους και το λόγο του μίσους ενάντια στους διαφορετικούς, στους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τον ΆΛΛΟ, βρίσκοντας πρόσβαση ακόμα και σε κυβερνήτικό επίπεδο πλέον…οι ευρωπαικοί λαοί νοιώθουν ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτούς από όσους βρίσκονται σε θέσεις ισχύος και στρέφονται πρός τον λαικισμό της άκρας δεξιάς. Οι πολιτικοί εγκατέλειψαν αυτή την ωραία ιδέα που είχε προκύψει μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και ήταν η ιδέα του κοινού ευρωπαικού σπιτιού, ανοικτού και ανεκτικού όχι μόνον για τους πληθυσμούς της αλλά και για όσους είχαν βρεθεί σε ανάγκη από άλλες περιοχές του κόσμου. 
Αντί για αυτό το μόνον που επικαλούνται οι ισχυροί πλέον είναι οι αριθμοί και η ιδεολογία της καθαρής οικονομικής διαχείρισης χωρίς να λαμβάνουν τίποτε άλλο υπόψιν εκτός από τις επιχειρήσεις τους! Για αυτό η Ευρώπη γίνεται σιγά-σιγά κλειστή, απάνθρωπη και ξενοφοβική! Γιατί κάποιοι αντί για μιά οικουμενική ιδεά, την μετέτρεψαν σε σούπερ μάρκετ για μπίζνες! Ο πρόεδρος της Γαλλίας προσπαθεί αυτή την στιγμή να κάνει κάτι διαφορετικό και να κρατήσει ανοικτή την Ευρώπη, αλλά σε αυτή την προσπάθεια, είναι απελπιστικά μόνος!”

 

 

Κώστας Γαβράς


Συνέντευξη τύπου με αφορμή την παρουσίαση της αυτοβιογραφίας του

Βρέθηκε μαζί μας στην ταινιοθήκη της Ελλάδος, ο γνωστός και αγαπημένος σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς, στα πλαίσια της επίσημης παρουσίασης της αυτοβιογραφίας του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg! Μαζί του στο τραπέζι της παρουσίασης βρέθηκαν ο Βασίλης Βασιλικός που άλλωστε τους συνδέει μια πολύ βαθιά και μακρόχρονη φιλία και ο δημοσιογράφος Γιάννης Ζουμπουλάκης ο οποίος έκανε μιά εξαιρετικά to the point παρουσίαση του έργου του πολύ μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη.
Ο Κώστας Γαβράς στην κατάμεστη αίθουσα της ταινιοθήκης, αναφέρθηκε εκτενώς στην πορεία ζωής που τον οδήγησε στον κινηματογράφο, στη σχέση του με την αγαπημένη σύζυγο του Μισέλ και στην προσωπική συνοδοιπορία με τον Βασίλη Βασιλικό ειδικά στην περίοδο της επιλογής και των γυρισμάτων του “Ζ“.
“Στον σκηνοθέτη-Θεό δεν πολυπιστεύω…” 
“…το “Ζ” για παράδειγμα υπάρχει γιατί ήταν όλα οργανωμένα πολύ καλά στο βιβλίο του Βασιλικού και ο Γιώργος Ρωμαίος επίσης πρόσφερε την εξαιρετικά πολύτιμη συμβολή του…επίσης οι ηθοποιοί, οι ηθοποιοί είναι τόσο σημαντικοί! Εκτίθενται και προσφέρουν τόσα πολλά! Με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ και εγώ πιστεύω επίσης πάρα πολύ σε αυτούς. Αυτοί άλλωστε ήταν και οι πρώτοι μου συνεργάτες, τουλάχιστον στο επίπεδο ανάδειξης των ταινιών μου”
“Θα ήθελα να πώ δυό λόγια για την τύχη…”
“…η τύχη δεν πέφτει από τον ουρανό! Είναι δεμένη με την δουλειά που κάνει κάποιος και με την εικόνα που έχει για τους άλλους αλλά εξίσου και με την εικόνα που έχουν οι άλλοι για αυτόν. Η δική μου τύχη, σε αυτό το πλαίσιο που σας περιέγραψα, ήταν η γνωριμία μου με όλους αυτούς τους σημαντικούς ηθοποιούς!”
“Ο πατέρας μου ήταν δηλωμένος στους φακέλους ως Κομμουνιστής…'”
“…και αυτό σήμανινε τότε πως δεν υπήρχε ελπίδα δουλειάς σε αυτά που ήθελα εγώ ή σε σπουδές στην Ελλάδα…έτσι βρέθηκα αφού έμαθα -πολύ καλά μάλσιτα θα έλεγα- παραδοσιακούς χορούς, να έχω παέι στην Αμερική με τη χορευτική ομάδα της Δ.Στράτου. Από τους 25 που είχαν παέι, είχαν γυρίσει πίσω οι 20 γιατί οι άλλοι έμειναν να ζήσουν και να δουλέψουν εκεί…ψάχναμε να βρούμε έναν τόπο όπου να ζούμε καλύτερα και να μας σέβονται…έτσι βρέθηκα εγώ τελικά στην Γαλλία αργότερα”
“Έκανα το αδύνατον, δυνατό γιατί…”
“…γνωρίστηκα με κορυφαίους ανθρώπους, ακομπλεξάριστους, έτοιμους να συζητήσουν τα πάντα και με κριτική σκέψη. Γνωρίστηκα με τον Υβ Μοντάν, τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν, την Σιμόν Σινιορέ, τον Κρίς Μαρκέρ. Άνθρωποι εμβρυθείς και εξαιρετικοί, οι οποίοι με στήριξαν πολύ και μου πρόσφεραν απλόχερα θέση στον κύκλο τους.”
‘Ήμουν πάντα Έλληνας, και παρότι πήγα στο Παρίσι για να φτάσω τελικά κάπου που δεν θα είχα σχέση με το πώς ήταν η Ελλάδα τότε, με το που καταλύθηκε η δημοκρατία από τους συνταγματάρχες, εκείνη ακριβώς την στιγμή, εκείνο το πρωί που ένας φίλος μου το μετέφερε, ένοιωσα τόση θλίψη και οργή και η ελληνικότητα μου (που δεν είχε ποτέ χαθεί πραγματικά) ξαναγεννήθηκε πιο έντονα από ποτέ! Ποτέ δεν ένοιωσα τόσο πολύ Έλληνας όσο εκείνη την στιγμή!
Γ.Ραουζαίος