Συνέντευξη του Peter Hammill στον Γιάννη Ραουζαίο

Ο Peter Hammill και οι van Der Graff, ένα από τα κορυφαία γκρουπ της δεκαετίας του ’70 στο προοδευτικό ροκ, εμφανίζονται στις 28 Μαρτίου στο Piraeus 117 Academy. 

Με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή τους ο Γιάννης Ραουζαίος μιλά με τον Peter Hammill. 

 

Καλησπέρα. Είναι χαρά μας που σας έχουμε και πάλι κοντά μας τόσο σύντομα μετά την τελευταία ατομική εμφάνισή σας στη χώρα μας. Καταρχήν θα ήθελα να ρωτήσω πώς νοιώθετε τόσα χρόνια στη σκηνή και ειδικότερα με το Van Der Graff Generator concept. Κατά πόσο αισθάνεστε πως ο κόσμος μας έχει αλλάξει και με ποιους τρόπους, μετά την τελευταία εμφάνισή σας μαζί τους στην Ελλάδα, στο θέατρο του Λυκαβηττού; 

Είμαι πολύ χαρούμενος που επιστρέφω, φυσικά. Στον δικό μας μικρόκοσμο αυτό που έχει αλλάξει φυσικά είναι πως υπήρξαμε από το 2007 ένα τρίο και αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε με αυτή τη μορφή στην Ελλάδα. Τώρα ως προς τον κόσμο γενικότερα, νομίζω πως θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι πολύ πιο τρομακτικός στις μέρες μας…

Τι ρόλο θα παίξει το Van Der Graff project στο πλαίσιο της οντολογίας της πιο μακρόπνοης καλλιτεχνικής σας δουλειάς; Γιατί πιστεύω πως πρόκειται για κάτι παραπάνω από μια συνηθισμένη ροκ μπάντα!

Τα τελευταία χρόνια είχαν πολύ ενδιαφέρον, καθώς ασχολούμαστε με live υλικό των Van Der Graff και ηχογραφησειςκαι μετά εγώ επέστρεφα στις ατομικές εμφανίσεις. Πρόκειται για πολύ διαφορετικούς κόσμους. Θα μπορούσα να πω πως πολύ από το υλικό της μπάντας, παλαιότερο και νέο, είναι ιδιαίτερα δύσκολο. 

Ποια είναι η αγαπημένη σας δουλειά από το Van Der Graff Generator; Πόσο πολύ η Πλαισίωση που παράγει η νέα τεχνολογία και ειδικά οι ψηφιακές τεχνολογίες που αυτή περιλαμβάνει διαδρουν με τη μουσική σας;

Στ’αλήθεια δεν έχω κάποιο αγαπημένο. Απλά επικεντρώνομαι στο να παίζω το κομμάτι που κάνουμε κάθε φορά. Η χρήση κάποιων σύγχρονων τεχνολογιών είναι πολύ χρήσιμη, για παράδειγμα προκειμένου να μεταφέρουμε ηχογραφημένα κομμάτια. Επίσης το σύγχρονο fx και τα εργαλεία είναι πολύ καλά! 

Σε ποιο βαθμό έχουν επηρεαστεί οι χαρακτήρες και η δραματική ατμόσφαιρα των τραγουδιών σας από την ουσιαστική αίσθηση της υπαρξιακής μοναξιάς;

Σε κάποιες περιπτώσεις συμβαίνει αυτό, αλλά δεν βρίσκονται όλοι οι χαρακτήρες σε αυτήν την κατάσταση. Ιδιαιτέρως σε αρκετά από τα πιο καινούρια τραγούδια όπου προσπαθώ να αποδώσω την αίσθηση του να είσαι, εχμ, κάπως vintage… Σίγουρα δεν είναι το ίδιο με τη νιότη. 

Σε μια κουβέντα που είχαμε πρόσφατα είχατε αναφέρει πως σας ανησυχούσε το brexit και οι επιπτώσεις του στις συνεργασίες και τα καλλιτεχνικά δρώμενα ανάμεσα στην Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο. Κατά πόσο πιστεύετε πως το brexit είναι μια πραγματικότητα, ότι αυτοί οι φόβοι έχουν επαληθευτεί; 

Είμαι ακόμη πιο απαισιόδοξος ως προς αυτό που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως χώρα σε σχέση με το brexit. Νομίζω πως έχουμε να κάνουμε με την πιο θεαματική και κακοζυγισμένη αυτοχειρία. 

Η ζωή, ο θάνατος και ο Έρως πηγαινοέρχονται στη μουσική σας. Πώς έγιναν αυτές οι κομβικές εκφάνσεις της ύπαρξης με την πιο δραματική τους έννοια βασικά συστατικά της δουλειάς σας;.

Ειλικρινά πιστεύω πως αυτά αποτελούν το κίνητρο πίσω από τις περισσότερες καλλιτεχνικές προσπάθειες. Είναι τα μυστήρια που μας απασχολούν όλους. 

Θα θέλατε να μας περιγράψετε τις σχέσεις και τις καλλιτεχνικές συνεργασίες που έχετε με τα υπόλοιπα μέλη του Van Der Graff σήμερα;

Παραμένουμε καλοί φίλοι, φυσικά. Και είμαστε δεμένοι σ’αυτήν την καλλιτεχνική περιπέτεια την οποία συνεχίζουμε ως μια πρόκληση μεταξύ μας αλλά και για τον καθένα χωριστά. Όπως λέω συχνά, πρόκειται για σοβαρή πλάκα!

Η Μνήμη και ο Χρόνος επίσης φαίνονται να έχουν μεγάλη σημασία στην καλλιτεχνική σας εμπειρία. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για τους αναγνώστες μας να μάθουν από εσάς πώς ενσωματώνετε αυτές τις έννοιες στη δουλειά σας. 

Θα προτιμούσα να αφήσω τα τραγούδια να μιλήσουν αντί για μένα. Πολλά τραγούδια αναφέρονται σε αυτό το ζήτημα και το αντιμετωπίζουν με διαφορετικούς τρόπους. 

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σας μετά από αυτές τις εμφανίσεις; Δουλεύετε πάνω σε κάτι για το οποίο θα μπορούσατε να μας αποκαλύψετε περισσότερες λεπτομέρειες;

Όχι, για να είμαι ειλικρινής είναι ήδη αρκετά μεγάλη η πρόκληση των επικείμενων yh3 εμφανίσεων και των τραγουδιών που θα παίξουμε. Και πιστεύω πως όλοι θα χρειαστούμε λίγη ξεκούραση μετά από αυτό. Υποθέτω πως η επόμενη δουλειά μου θα είναι ατομική αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχω κάποια συγκεκριμένη ιδέα για το τι θα γίνει. 

Με ποιους τρόπους πιστεύετε πως η μουσική και οι υπόλοιπες οπτικοακουστικές δουλειές θα μετασχηματιστούν μέσα στην επόμενη δεκαετία; Ο ρόλος του καλλιτέχνη ως μοναδικής φωνής μέσα στην πολιτισμική “άγρια φύση” αλλάζει δραματικά μέρα με τη  μέρα. Η ενσωμάτωση τεχνολογικών στοιχείων που πλαισιώνουν την καλλιτεχνική δουλειά μεταλλάσσει την ψυχή του και την ύπαρξή του με διάφορους τρόπους. Ποιές είναι οι σκέψεις σας πάνω σε αυτό το ζήτημα;

Με μουσικούς όρους, συγκεκριμένα, πιστεύω πως οι μουσικοί και οι στιχουργοί θα δυσκολευτούν πολύ γιατί τουλάχιστον σε οικονομικό επίπεδο, η δουλειά τους μοιάζει να μην εκτιμάται πια. 

Τι ρόλο έπαιξε και τι σηματοδοτεί για την καλλιτεχνική σας ζωή η δημοσίευση πριν από πενήντα χρόνια του γόνιμου έργου “The Least We Can Do Is Wave To each Other”; Πείτε μας για τα συναισθήματά σας αλλά και για τον τίτλο. 

Υποθέτω πως χωρίς αυτό δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ και πως έθεσε τον καμβά για τις επόμενες δουλειές. Όμως γράφτηκε πριν από πολύ, πολύ καιρό… 

Τι σημαίνει να είναι κανείς καλλιτέχνης, και μάλιστα για τόσο πολύ καιρο; Πώς συγκρίνεται η εμπειρία της εμφάνισης με αυτήν της ηχογράφησης; 

Στη σκηνή είσαι ή τουλάχιστον πρέπει να είσαι παρών στη στιγμή και αν κάνεις λάθη μπορείς να βγάλεις κάτι από αυτά και να συνεχίσεις. Στο στούντιο διαμορφώνεις την κάθε στιγμή. Φυσικά όμως και τα δύο πρέπει να τα προσεγγίζεις με απόλυτη προσήλωση. 

Τι να περιμένει το κοινό σας αυτή τη φορά από την εμφάνισή σας στην Ελλάδα;

Μια μίξη από παλιά και νέα τραγούδια. Κάποιες συναρπαστικές εκτελέσεις, ελπίζω. Και πολύ κέφι!

Τι είναι αυτό που είναι τόσο απλό και συνάμα τόσο αινιγματικό στην Αγάπη;

Όπως λένε, η αγάπη κάνει τον κόσμο να γυρίζει. 

Ευχαριστώ πολύ. Τις καλύτερες ευχές μας για την επικείμενη εμφάνισή σας. 

Ήταν χαρά μου. Ευχαριστώ.

 

  • 22/12/18
  • Ώρα: 19:00
  • Piraeus 117 Academy
  • Τιμή εισητηρίου: από 30 ευρώ
  • Προπώληση: Ticket House,
    Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς),
    τηλ. 2103608366

    Online Sales ή αγορές με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες/ωρο:
    www.tickethouse.gr / www.ticketmaster.gr
    (Για την αγορά εισιτηρίων μέσω Internet
    υπάρχει επιβάρυνση 10% στην τιμή του εισιτηρίου)

Οι Paradise Lost στις 22 Δεκεμβρίου στο Piraeus 117 Academy!

Μία από τις πιο αγαπημένες μπάντες του ελληνικού κοινού επιστρέφει στην Αθήνα, έτοιμη να μας χαρίσει άλλη μία μυσταγωγική βραδιά!

Τα λόγια περιττεύουν μπροστά στους μάστορες του ατμοσφαιρικού doom/gothic metal. Λίγες είναι οι περιπτώσεις συγκροτημάτων που χαίρουν καθολικής εκτίμησης στον extreme μουσικό ήχο και οι Paradise Lost συγκαταλέγονται σε αυτές.

 

Από το Halifax ορμώμενοι, οι Βρετανοί, που… κλείνουν τα 30 τους χρόνια φέτος, έμελλε να γίνουν ένα εκ των σημαντικότερων metal συγκροτημάτων από καταβολής του είδους. Τα Gothic/Draconian Times/Icon είναι πραγματικά αριστουργήματα και πρέπει να βρίσκονται σε κάθε δισκοθήκη. Το ίδιο συμβαίνει και με το 15ο άλμπουμ τους με τίτλο ”Medusa”, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2017. Μιλάμε για τον πιο άγριο, θυμωμένο και, παράλληλα, μελωδικό δίσκο της τελευταίας δεκαετίας! Oι Paradise Lost έρχονται στην Ελλάδα (και) με αυτόν στις αποσκευές τους…

Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1988 και μαζί με τους Anathema και τους My Dying Bride «γέννησαν», ουσιαστικά, το υποείδος death/doom metal.Το όνομα της μπάντας προήλθε εξ ολοκλήρου από το έπος του John Milton, Paradise Lost (1667). Μόνοι τους, μετά την κυκλοφορία του ”Gothic”, δημιούργησαν και νέο όρο στο metal, όπως και υποείδος, το Gothic metal. Τα τρία πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα του death/doom metal. Η σύνθεσή τους έχει παραμείνει αξιοσημείωτα σταθερή για μια τόσο μακρόβια heavy metal μπάντα.

Αποτελείται από τον τραγουδιστή Nick Holmes, τους κιθαρίστες Greg Mackintosh και Aaron Aedy και τον μπασίστα Steve Edmondson.Οι Holmes και Mackintosh είναι οι βασικοί συνθέτες, αφού σχεδόν όλα τα τραγούδια της μπάντας είναι δικές τους δημιουργίες.Το συγκρότημα, δηλαδή, έχει αλλάξει μόνο ντράμερς, με τον 23χρονο Waltteri Väyrynen να τα… σπάει από το 2016, «δένοντας» απόλυτα με τους υπόλοιπους.

Οι Paradise Lost, λοιπόν, επιστρέφουν στη χώρα μας και το φανατικό κοινό τους θα μπορέσει να τους απολαύσει 
το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018 στο Piraeus 117 Academy!

Γιατί φέτος κάνουμε… ρεβεγιόν με τους Paradise Lost!

 

7:00 μ.μ.
Doors open
8:50 μ.μ. – 9:30 μ.μ.
Sorrows Path on stage
10:00 μ.μ.
Paradise Lost on stage

 

 

 

 

 

 

 

  • 19 Ιανουαρίου 2019
  • Piraeus 117 Academy
  • Εισιτήρια: Α’ ΦΑΣΗ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ: 10 ευρώ
    Β’ ΦΑΣΗ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ: 12 ευρώ
    ΤΑΜΕΙΟ: 14 ευρώ
  • Προπώληση: TICKET HOUSE
    Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς)
    Τηλ.: 210 3608366

Ο Παύλος Παυλίδης & οι B-Movies
επιστρέφουν στο Piraeus 117 Academy

Ο Παύλος Παυλίδης & οι B-Movies επιστρέφουν στο Piraeus 117 Academy το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019 για τη μία και μοναδική τους εμφάνιση φέτος τον χειμώνα στην Αθήνα!

Το τελευταίο διάστημα ετοιμάζουν τον νέο τους δίσκο και έτσι, στις 19 Ιανουαρίου θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε live κάποια κομμάτια που θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά, αλλά και τραγούδια που έχουν ήδη γίνει γνωστά από το καινούριο τους υλικό. Φυσικά δεν πρόκειται να λείψει και η αναδρομή σε όλη τη μουσική πορεία του Παύλου Παυλίδη τόσο από την αξέχαστη εποχή των Ξύλινων Σπαθιών όσο και από τη μετέπειτα δισκογραφία του.


Οι B-Movies είναι:
Τόλης Δεληγιάννης – μπάσο
Ορέστης Μπενέκας – πλήκτρα
Δημήτρης Οικονόμου – τύμπανα
Αλέκος Βουλγαράκης – ηλεκτρική κιθάρα