- Συγγραφέας: Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος Δημοσθένης
- Εκδόσεις: Τόπος
- Σελ.: 320
- Σχήμα: 17 x 24
- ISBN: 978-960-499-274-4
O Μαυροκόκκινος Δεκέμβρης
Μια μελέτη για τον Δεκέμβρη του 2008 και τα γεγονότα που επακολούθησαν μέσα από το πρίσμα της ένταξής τους στο ευρύτερο πλαίσιο των αντιεξουσιαστικών κινημάτων. Πρόκειται για μια διεξοδική έρευνα που δεν επικεντρώνεται γύρω από τα γεγονότα του Δεκέμβρη και το ίδιο το κίνημα αλλά ασχολείται κυρίως με την πρόσληψη του κινήματος αυτού από την πλευρά εκείνων που του αντιτάχθηκαν: των κεντρώων δυνάμεων αλλά και της άκρας δεξιάς. Με αυτήν την έννοια, η εξέγερση αποτελεί το γεγονός με βάση το οποίο ο συγγραφέας αναζητά να περιγράψει κατά κύριο λόγο την αντ-εξέγερση που αναπτύχθηκε και τις στρατηγικές “επούλωσης” του τραύματος που υπήρξε ο Δεκέμβρης.
Λίγα λόγια από την παρουσίαση του βιβλίου:
Εξέγερση, αντι-εξέγερση, αντικαπιταλιστική στρατηγική: με αυτά τα ζητήματα καταπιάνεται ο Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος στην εμπεριστατωμένη μελέτη του για τον Δεκέμβρη του 2008.
Ο ελληνικός Δεκέμβρης του 2008 δεν είχε αιτήματα, ιεραρχία ή εκπροσώπους. Ξεκίνησε με τις οργισμένες διαδηλώσεις για το φόνο του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και έφτασε σχεδόν σε κάθε γωνιά της χώρας. Ανησύχησε ξένους ηγέτες, ενέπνευσε εκδηλώσεις αλληλεγγύης στο εξωτερικό, απασχόλησε σημαντικούς διανοούμενους. Έδειξε τα όρια μιας ορισμένης εκδοχής του μαρξισμού, αλλά και αυτά των μεταμοντέρνων πολιτικών θεωριών.
Προάγγελος της κρίσης και των μεγάλων κινητοποιήσεων ως και το 2015, ο Δεκέμβρης ήταν οι επιθέσεις μαθητών σε αστυνομικά τμήματα, οι εργαζόμενοι χωρίς πολιτική και συνδικαλιστική εκπροσώπηση και οι άνεργοι που έκαψαν τράπεζες· η «δεύτερη γενιά» μεταναστών και οι Τσιγγάνοι, αλλά και τα παιδιά των βορείων προαστίων. Ταυτόχρονα, ήταν μια μαυρο-κόκκινη εξέγερση, που προειδοποίησε έγκαιρα για τα όρια της συμβίωσης καπιταλισμού και δημοκρατίας. Τι έμεινε από την προειδοποίηση εκείνη;
Ο Δεκέμβρης δεν έγινε εθνική γιορτή. Δημιουργικός και καταστροφικός μαζί, συσπείρωσε απέναντί του το «μετριοπαθές» Κέντρο και τα (δεξιά) άκρα. Φιλελεύθεροι πολιτικοί, πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι απαίτησαν «να τελειώνουμε με τη Μεταπολίτευση». Κόμματα και μέσα ενημέρωσης απενοχοποίησαν την κρατική βία και έκαναν την Ακροδεξιά κυβερνητική δύναμη. Έμποροι βρήκαν «προστασία» στους νεοναζί. Καθώς η κρίση συνεχίζεται, δεν πρόκειται για παλιά ιστορία.
Προδημοσίευση του βιβλίου του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου είναι διαθέσιμη στο INFOWAR και μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.