του Γιάννη Ραουζαίου
Τα λογια οπωσδηποτε περιττεύουν, όταν αναφερόμαστε σε ένα βασικό μέλος ενός από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της ιστορίας του Ροκ, τον Νίκ Μέισον των Pink Floyd. Ο Μέισον όπως έχουμε επανειλλημένα αναφερθεί, θα βρισκεται σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα στην Μονή Λαζαριστών και στην Τεχνόπολη αντισtοίχως, στις 3 και τις 4 Ιουνίου όπου σε ένα οπτικοακουστικό σόου που θα ξεπερνά τις δύο ώρες θα παρουσιάσει σημαντικές στιγμές του συγκροτήματος Floyd όπως αποτυπώνονται σε προλιφικά έργα του ψυχεδελικού και του ευρύτερου προοδευτικού ρόκ, μέσα από δουλειές σαν το Saucerful of secrets ή το αριστούργημα με ανεξίτηλη την πινελιά και το καλλιτεχνικό αποτύπωμα της εκτροχιασμένης καλλιτεχνικής ιδιοφυίας του Σίντ Μπάρετ, Pipers at the Gates of Dawn. Οι κριτικές όπου εμφανίστηκε με αυτό το πρότζεκτ ο Μέησον ήταν διθυραμβικές και μιλούν για ένα ανεπανάληπτο κοντσέρτο οπου οι διαφορετικές γενιές του ψυχεδελικού ήχου ενώνονται σε μια κοινή Αβάντ Γκάρντ-Νέο Ρόκ θεώρηση.
Ο Mέισον παρέμεινε το μέλος της αρχικής σύνθεσης των Floyd που διατήρησε τη θέση του στο σύνολο της ενεργούς παρουσίας του συγκροτήματος -το οποίο στα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε σε μιά εξαιρετική συναυλία στην Αθήνα. Δίπλα στις δημιουργικές ιδιοφυίες του Σίντ Mπάρετ και του Ρότζερ Γουότερς αλλά και τα εσωτερικά περάσματα του Ντέβιντ Γκίλμορ ήταν εκείνος ο οποίος διατηρούσε ανοικτούς τους δημιουργικούς διαύλους επικοινωνίας ανάμεσα στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας και που επέτρεψε με την παρουσία και το ενωτικό του πνεύμα να διατηρηθεί το συγκρότητμα και να μεταβεί όμαλά στο επόμενο στάδιο της καλλιτεχνικής του πορείας μετά την απώλεια του Σίντ Μπάρετ.
Το πρώτο σχήμα το οποίο σχημάτισε ενώ ήταν ακόμη σπουδαστής στη πολυτεχνική σχολή της οδού Ρήτζεντ του Λονδίνου, ήταν οι Sigma 6 όπου ανάμεσα σε άλλα ονόματα συνεργατών ξεχώριζαν τα ονόματα των μετέπειτα Floyd, Ρικ Ράιτ και Ρότζερ Γουότερς. Ο Mέισον βρισκόταν εκεί όταν το όνομα του Σίντ Μπάρετ προερχόμενο από των χώρο των καλλιτεχνικών σπουδών, ενώθηκε με την παρέα και οι Pink Floyd ήταν ήδη γεγονός!
Το Pipers at the Gates of Dawn του 1967 ήταν η κατάληξη μιάς σειράς υπόγειων δρώμενων που οργανώνονταν σε καλλιτεχνικούς χώρους στο Λονδίνο ή σε Club σαν το ιστορικό για το λονδρέζικο ψυχεδεικό κίνημα UFO. To όνομα των Floyd διαδόθηκε σαν πυρκαγιά, στόμα με στόμα, από όσους είχαν την ευκαιρία να παρευρεθούν σε εμφανίσεις τους αλλά και μέσα απόν βρεταννικό υπόγειο τύπο που είχε στις τάξεις του τέτοια έντυπα σαν το εξαιρετικό και επίσης ιστορικό Όζ.
Αργότερα, κομμάτια άλλων εξαιρετικών δουλειών που το πνεύμα τους αποτυπώθηκε και στην περίφημη συναυλία των του συγκροτήματος στην Πομπηία, όπως το The Grand Vizier’s Garden Party 1-3 έμειναν στην ιστορία ως κομμάτια όπου η δημιουργική δουλειά αλλά και το συνθετικό πνεύμα του Μέισον έφεραν στο φως, μέσα από έναν κόσμο αλλόκοτων αισθήσεων και παράλληλων συμπάντων, τους τόπους δηλαδή από όπου είχε έρθει πιο πριν το Pipers of the gates of dawn αλλά και το Saucerful of Secrets. O Mέησον έδωσε ζωή και σε κομμάτια σαν το speak to me που ενσωματώνονταν στους επόμενους καλλιτεχνικούς δρόμους, που ακολούθησαν την στροφή των Floyd προς σχήματα αυτού που θα χαρακτηριζόταν εκείνη την εποχή ως Τέχνο- Ρoκ και πυροδοτούνταν ήδη επίσημα από την μουσική παραγωγή του συγκροτήματος σε δουλειές σαν το The Dark Side of the Moon.
Ο Μέισον ήταν παρών και στο απόγειο της καριέρας των Floyd με το πολύν καλό -αν και υπερεκτιμημένο στο σύνολο του σε σχέση με άλλες δουλείες του συγκροτήματος που προαναφέρθηκαν- The Wall, ένα άλμπουμ όπου η μορφή του Ρότζερ Γουότερς όπως και στο dark Side of the moon, είναι απόλυτα κυρίαρχη. Ο Μέισον σε όλη την πορεία της μακρόχρονης καρριέρας του μέχρι σήμερα κράtησε καλές σχέσεις με τον Γουότρες ακόμη και μετά την αποχώρηση του δεύτερου από το συγκρότημα το 1985. Βρέθηκε σε σημαντικές εμφανίσεις του στην Βρετανία και αλλού να ερμηνεύει στα ντράμς, κομμάτια των Floyd από κοινού με την παρουσία εκείνου. Χαρακτηριστικές ήταν οι εμφανίσεις του Μέισον στις τελευταίες παραστάσεις της παγκόσμιας περιοδείας του Γουότερς το 2002 όταν έπαιξε ντράμς στο υπνωτικό εσωτερικό αριστούργημα του ψυχοδιαστήματος Set the Controls From the Heart of the Sun: ένα κομμάτι που από μόνο του αποτελεί ένα ρήγμα μέσα στην πραγματικότητα της σύγχρονης μουσικής σκηνής πέρα από τις διαφοροποιήσεις των ειδών και των μουσικών στυλ.
Ο Μέισον είναι ένας πολυσχιδής μουσικός και καλλιτέχνης ο οποίος έφερε την χρήση των ντράμς στο ψυχεδελικό και μετέπειτα προοδευτικό ροκ σε δυσθεώρητα ύψη εμπνευσμένης χρήσης τους, ενώ οι πειραματισμοί του στους απόκοσμους ήχους -για τα αυτιά του κοινού της εποχής- Μέλλοτρον, στο Umma Gumma, ζωγράφισαν όχι μόνον μουσικά πεδία , αλλά και ολόκληρο το πνεύμα μιάς εποχής Αντικουλτούρας και εξερεύνησης για την πνευματική και πολιτιστική εξέλιξη μιάς νέας παγκόσμιας κοινότητας αναζητητών που ένιωθαν ενωμένοι στην αφήγηση των αναζητήσεων τους και δεν ήταν άλλοι από το νεανικό κοινό του τέλους της δεκαετίας του ’60, της δεκαετίας του ’70 αλλά και των νέων ανθρώπων που στις αρχές τις δεκαετίας του ’90 δίπλα στους ήχους του detroit techno αλλά και του Stockhausen, του Κλάους Σούλτσε και των Kraftwerk ενσωμάτωναν το πειραματικό πνεύμα και τους ρυθμούς των Floyd και του Μέισον συμπεριλαμβανομένου, στην νέα ηλεκτρονική χορευτική και μουσική σκηνή που συγκροτούσε ήδη μιά νέα πραγματικότητα εφεξής.
Ο Μέισον επίσης είχε συνεργαστεί και με άλλες μορφές της ψυχεδέλειας αλλά και του new wave στα πρόσωπα των Steve Hillage, Robert Wyatt ή των Gong και πολλών άλλων.
Το 2018 και μετά από πετυχημένες εμφανίσεις και συνεγασίες, εκδόσεις βιβλίων και γενικότερη ενεργή παρουσία στα καλλιτεχνικά δρώμενα ο Μέισαν συνέδεσε τις μουσικές εποχές που ακροθιγώς αναφέραμε στο κείμενο μας, μεταξύ τους, φτιάχνοντας με μέλη των Spandau ballet, Blockheads και (φυσικά) των The Orb, το συγκρότημα των Nick mason’s and the Saucerful of Secrets και άρχισε ενα περιπλανιέται με αυτό το σχήμα στην περίοδο των Floyd από το 1965-66 έως το 1974 , θεωρώντας ότι το νεότερο ειδικά κοινό έπρεπε να ξαναέρθει σε επαφή με αυτό το υλικό όπως συνέβη για τρείς γενεές ήδη στο παρελθόν.
Θεωρούμε ότι αυτή η εξαιρετική βραδιά που θα έχουν όσοι τυχεροί από το ελληνικό κοινό θα παρακολουθήσουν επιτέλους την εκδίπλωση των πειραματισμών της, μας φέρνουν πιο κοντά μέσα από την ακούραστη δραστηριότητα ανθρώπων σαν τον Μέισον, σε διαστάσεις και αισθήσεις που πυροδότησε ο ήχος και η εποχή της Αντικουλτούρας των τελευταίων δεκαετιών του προηγούμενου αιώνα.
Αν μη τι άλλο αυτό είναι από μόνο του σημαντικό και ταυτοχρόνως μια ισχυρή πηγή έμπνευσης για την τοπική σκηνή στη χώρα μας και για τους ήχους που θα έρθουν μέσα από αυτή.
