Tag: music
(You only live once)
(4 / 5)
Έτος: 1937
Διάρκεια: 86′
Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθεσία: Φριτς Λανγκ
Παίζουν: Χέντρι Φόντα, Σίλβια Σίντνει, Μπάρτον ΜακΛέιν
Έχοντας αποφασίσει να αφήσει πίσω του το έγκλημα, μετά την αποφυλάκισή του, ο Eddie Taylor (Henry Fonda) σχεδιάζει να ζήσει ήσυχα με την γυναίκα της ζωής του. Η μοίρα όμως έχει άλλα σχέδια καθώς θα κατηγορηθεί άδικα για ληστεία και φόνο και θα καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών.
Tην Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου στις 19.30, στo τελευταίο Parklife της σεζόν στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), οι Γάλλοι La Femme, μια από τις καλύτερες live μπάντες αυτή τη στιγμή, συναντούν στο Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος δυο συγκροτήματα της εγχώριας σκηνής, τους The Steams και τους Dury Dava, σε μια βραδιά με γκαζωμένες κιθάρες και κωδικό «ψυχεδέλεια».
H συναυλία πραγματοποιείται με ελεύθερη είσοδο χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Στη μακρά λίστα των συγκροτημάτων που διαχρονικά έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με το αθηναϊκό κοινό, οι La Femme είναι μάλλον η τελευταία προσθήκη με τα ξεσηκωτικά live που έχουν δώσει από το 2016 κι έπειτα.
Με έδρα το Παρίσι, αλλά καταγωγή από το Μπιαρίτζ των Πυρηναίων, (όπου και ιδρύθηκε το 2010 από τους Sacha Got και Marlon Magnée), η γαλλική κολεκτίβα κατέθεσε στα 10s μια πρόταση που αποτέλεσε το επόμενο κεφάλαιο της French pop παράδοσης ανανεώνοντάς την με ετερόκλητα μεταξύ τους στοιχεία: είναι ο kosmische ήχος της δεκαετίας του ‘70 δίπλα στο hip hop των 90s, η ανεμελιά του surf rock και η psych απόδραση, ο disco ηδονισμός και οι electro πινελιές. Κάθε στοιχείο να προστίθεται σε καθένα από τα τρία μέχρι τώρα άλμπουμ τους, συνθέτοντας ένα «ηχητικό dada κολάζ» (όπως έχει γραφτεί στον διεθνή μουσικό Τύπο) που δύσκολα αποτυπώνεται σε λέξεις αλλά βιώνεται απόλυτα στις συναυλίες τους.
Με ρίζες στην αμερικανική acid rock που γνώρισε το απόγειό της στα τέλη των 60’s, αλλά και τις πιο ώριμες και μυστικιστικές επιρροές της κλασικής ψυχεδελικής μουσικής των πρώιμων 70’s (Jefferson Airplane, The Doors), το τετραμελές μουσικό συγκρότημα The Steams πρωτοστατεί σήμερα στην αθηναϊκή neo-psyche σκηνή. Το 2018 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο Wild Ferment , ενώ τον Ιούνιο του 2022 κυκλοφόρησε η δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο Mild Conquest. Έχουν εμφανιστεί στο πλευρό των The Cure, Michael Kiwanuka, Peter Murphy (Bauhaus), Lumerians, Naxatras κ.α.
O ήχος του πενταμελούς σχήματος των πολλά υποσχόμενων Dury Dava (νταβαντούρι αν διαβαστεί ανάποδα) αποτελεί ένα τολμηρό ελληνόφωνο κράμα από ψυχεδελικό ροκ, kraut εμμονές και ανατολίτικα στοιχεία. Τον Απρίλιο του 2022 κυκλοφόρησαν τον δεύτερο δίσκο τους, Deluxe.
Το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου επιστρέφει για 6η συνεχή χρονιά, από 3 έως 13 Αυγούστου, με μια σειρά συναυλιών -από ρεμπέτικο και jazz μέχρι έργα κλασικής και σύγχρονης μουσικής-, πολυπολιτισμικά πρότζεκτ, οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις, εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και μία διεθνή πρεμιέρα!
Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που θα εμφανιστούν στο φετινό Φεστιβάλ είναι η σπουδαία ερμηνεύτρια Μαρία Φαραντούρη σε μία σύμπραξη με τον Τούρκο συνθέτη Taner Akyol, η διεθνώς αναγνωρισμένη Ελληνίδα της jazz, Τάνια Γιαννούλη, το πολυπολιτισμικό προότζεκτ Outernational σε παγκόσμια πρεμιέρα, η πολυσχιδής καλλιτέχνιδα Σοφία Σαρρή και διεθνούς φήμης σολίστ σε ένα ρεπερτόριο που περιλαμβάνει έργα των Bach, Mozart, Piazzola, Νίκου Κυπουργού, κ.α.
Κοινός τόπος όλων των φετινών εκδηλώσεων, το ταξίδι πέρα από τους ορίζοντες. Το ταξίδι αυτών που αναγκάστηκαν να αφήσουν για πάντα τον τόπο τους, αυτών που διέσχισαν τους ωκεανούς αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον, αυτών που ταξιδεύουν νοητά στον χώρο και στον χρόνο με όχημα τη μουσική.
Περισσότερες πληροφορίες: www.
Το μωρό μεγάλωσε και τα δώρα που έμοιαζε να κουβαλάει τα μοιράζει τώρα απλόχερα σε θαυμαστές και φίλους. H Angelina Jordan κατέπληξε τους πάντες σε ηλικία μόλις επτά ετών, όταν τραγούδησε το “Gloomy Sunday” σαν την Billy Holiday την ίδια στο “Norway’s got talent” και από τότε δεν έπαψε να αφήνει άφωνους μυημένους και μη με τις διασκευές της αλλά και με τα πρωτότυπα τραγούδια της. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ένα πιτσιρίκι με γλυκιά φατσούλα και μεγάλο ταλέντο δεν αποτελεί τίποτα το καινοφανές. Όχι πως είναι λίγο, απλά το έχουμε ξαναδεί. Η Angelina Jordan όμως είναι κάτι το τελείως διαφορετικό. Δεν είναι που κέρδισε τον τελικό, με το Summertime, δεν είναι η εκτέλεση του Fly me to the moon που μπορεί να στείλει άνθρωπο στη στρατόσφαιρα κι ακόμα παραπέρα, είναι ο μοναδικός τρόπος που αυτό το παιδί οικειοποιείται, κάνει δικό της το κομμάτι που ερμηνεύει και μεταδίδει ρίγη συγκίνησης με τη φωνή του.
Όπως είναι φυσικό η Angelina Jordan έχει φανατικούς θαυμαστές στη Νορβηγία και εμφανίζεται τακτικά σε τοπικά φεστιβάλ και συναυλίες. Έχει αποκτήσει όμως και ένα ολοένα αυξανόμενο διεθνές κοινό, ειδικά μετά τη συμμετοχή της στο America’s got talent: The champions το 2020, όπου έκανε την εισοδό της με μια επική εκτέλεση του Bohemian Rhapsody των Queen.
Τον Νοέμβριο του 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο της single με τον τίτλο “Million Miles”που έγινε δεκτό με διθυράμβους: “Ευχαριστούμε A.J. που δίνεις ζωή στους στίχους”, “Είμαι 66 χρονών, μεγάλωσα με αυτήν την υπέροχη μουσική των δεκαετιών του ‘60 και του ‘70, και έρχεται η Angelina Jordan και με κάνει πάλι να κλαίω” είναι μερικά από τα σχόλια.
Νοσταλγοί μιας χαμένης νεότητας; Προφήτες μιας νέας δύναμης που θα μας συναρπάσει; Οι φανατικοί οπαδοί, οι μαγεμένοι θαυμαστές της Angelina Jordan επιμένουν: αυτό το παιδί, δεν είναι για να το προσπεράσεις. Και όπου να’ναι δεν θα είναι πια παιδί. Τα καλύτερα έρχονται. Να τα περιμένεις από την Angelina Jordan.
Επιστρέφουν στην Ελλάδα, μετά από τις τελευταίες τους εμφανίσεις το 2018 στο Ηρώδειο, οι Calexico με συναυλίες σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Αθήνα.
Το τελευταίο και πιο αισιόδοξο άλμπουν των Calexico κυκλοφόρησε νωρίτερα μέσα στο 2022 και σε αυτό συμμετέχουν ο Sergio Mendoza, η τραγουδίστρια Gaby Moreno από τη Γουατεμάλα, ο Ισπανός Jairo Zavala, η ποιήτρια Pieta Brown και ο SamBeam των Iron&Wine.
Το Σάββατο 22 Ιουλίου 2022 το Rockwave Festival επιστρέφει με Social Distortion συνοδευόμενους από Amenram Allochiria, Κροταλία, και Half Gramme of Somma. Ακολουθούν οι ώρες εμφάνισης και οδηγίες πρόσβασης.
16:30 DOORS OPEN
17:20 – 18:00 HALF GRAMME OF SOMA
18:20 – 19:00 ΚΡΟΤΑΛΙΑΣ
19:20 – 20:00 ALLOCHIRIA
20:30 – 21:45 AMENRA
22:30 – 00.00 SOCIAL DISTORTION
Η είσοδος στο Terravibe θα γίνει από την Δυτική Πύλη (αυτή που βρίσκεται στον παράδρομο της Εθνικής Οδού).
Διαδρομή από Αθήνα προς τη Δυτική Πύλη:
Διαδρομή από Λαμία προς τη Δυτική Πύλη:
Με λεωφορεία:
Για την άνετη μεταφορά σας Προς και Από το TerraVibe Park,
μπορείτε να χρησιμοποιείτε τα λεωφορεία της Apollon Association και του ΚΤΕΛ ΑΤΤΙΚΗΣ
Ακολουθούν οι απαραίτητες πληροφορίες:
ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ APOLLON ASSOCIATION
Σημείο & Ώρες Αναχωρήσεων: Σταθμός Λαρίσης (έξω από τη στάση του ΜΕΤΡΟ) από τις 16.00.
Σημείο & Ώρες Επιστροφής: Στον χώρο στάθμευσης έξω από το ΤerraVibe,
µετά το τέλος των εκδηλώσεων.
Tηλέφωνο κρατήσεων: 6936632811
Λεωφορεία ΚΤΕΛ ΑΤΤΙΚΗΣ
Σημεία Αναχώρησης:
Τιμή Εισιτηρίου: 7€ (με επιστροφή)
Τηλέφωνο: 210 88 08 000
Tο συγκρότημα επιστρέφει στην Ελλάδα στις 20 Ιουλίου στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη και 21 Ιουλίου στην Αθήνα στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων σε μία πολύ ξεχωριστή Rockwave Night!
Οι Placebo είναι μία από τις επιδραστικές alternative ροκ μπάντες των τελευταίων 20 χρόνων με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 13 εκατομμύρια μέχρι σήμερα. Kέρδισαν επάξια τη θέση τους στη βρετανική μουσική ιστορία με έξι κορυφαία “top 10” άλμπουμ στο Ηνωμένο Βασίλειο καθώς και μέσα από συνεργασίες με μουσικούς θρύλους όπως οι David Bowie, Robert Smith και Michael Stipe.
Το ομότιτλο πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος έφερε μια ισχυρή αλλαγή στη βρετανική μουσική, επιδρώντας αντιθετικά με την Britpop που εκείνη την εποχή κυριαρχούσε εμπνέοντας μια γενιά συγκροτημάτων να τους ακολουθήσει.
Δώδεκα μήνες μετά το πρώτο τους single («Bruise Pristine») κυκλοφόρησαν το «Nancy Boy» που έγινε πλατινένιο, δέχτηκε διθυραμβικές κριτικές και σημάδεψε την μετέπειτα πορεία τους.
Το σκοτεινά σαγηνευτικό δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο «Without You I’m Nothing» πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Το άλμπουμ περιλάμβανε το Top 5 single «Pure Morning» και το εμβληματικό «Every You Every Me». Η πορεία του δίσκου απογειώθηκε όταν oι Placebo ερμήνευσαν ζωντανά, παρέα με τον David Bowie, το «20th Century Boy» στα BRIT Awards το 1999.
Το 2000 κυκλοφόρησαν το κορυφαίο electro-punk-pop τρίτο άλμπουμ τους, «Black Market Music». Οι αφοσιωμένοι οπαδοί των Placebo σε όλες τις ηπείρους συσπειρώθηκαν και οδήγησαν τα «Taste In Men», «Slave To The Wage» και το «Special K», στο Top 20 του Ηνωμένου Βασιλείου και των διεθνών charts.
Ακολούθησε το τέταρτο άλμπουμ τους με τίτλο «Sleeping With Ghosts», που κυκλοφόρησε το 2003, αναδείχθηκε διπλά πλατινένιο στη Γαλλία, πλατινένιο στη Γερμανία και χρυσό στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το single «The Bitter End» έγινε μία από τις κορυφαίες επιτυχίες της καριέρας των Placebo, ένα από τα δύο τραγούδια (μαζί με το Every You and Every Me) που σχεδόν πάντα παίζουν σε κάθε live τους.
«Meds», το πέμπτο άλμπουμ ήρθε το 2006. Πούλησε πάνω από 1,1 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο και έγινε πλατινένιο σε Γερμανία και Γαλλία και χρυσό στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το άλμπουμ «Battle For The Sun» των Placebo με παραγωγό τον Dave Bottrill, κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2009. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό, ζωντανό, δυναμικό και ριζοσπαστικό έργο που σηματοδότησε μια νέα εποχή για το συγκρότημα. Παρέμειναν για δύο βδομάδες στην πρώτη θέση του European Billboard Chart, ενώ βρέθηκαν στο νούμερο 1 στα charts 10 χωρών και στο Top 5 στα charts σε άλλες 20 χώρες. Στα MTV European Music Awards του 2009 κέρδισαν το Best Alternative Award, εδραιώνοντας τη θέση τους ως μία από τις κορυφαίες live rock μπάντες παγκοσμίως.
Το «Loud Like Love», που κυκλοφόρησε το 2013, ήταν το έβδομο στούντιο άλμπουμ τους με παραγωγό τον Adam Noble και βρήκε τη μπάντα να περιοδεύει σε όλο τον κόσμο, σε μια περιοδεία με πάνω από 1 εκατομμύριο θεατές σε Αυστραλία, Λατινική Αμερική, Βόρεια Αμερική, Ευρώπη και Ασία.
Οι Placebo γιόρτασαν την επέτειο των 20 χρόνων τους με την κυκλοφορία του retrospective album τους, «A Place For Us To Dream» στις 7 Οκτωβρίου 2016, καθώς και με την κυκλοφορία του EP με τίτλο «Life’s What You Make It» που περιείχε 6 νέα κομμάτια, συμπεριλαμβανομένου του single «Jesus’ Son» και της διασκευής του «Life’s What You Make It» των Talk Talk.
Λίγο μετά την κυκλοφορία του album, ακολούθησε η επική παγκόσμια περιοδεία τους, με τίτλο «20 Years of Placebo» που συνεχίστηκε και σε όλη τη διάρκεια του 2017.
Το Σεπτέμβριο του 2021 οι PLACEBO επέστρεψαν και μοιράστηκαν με τους χιλιάδες φίλους τους το πρώτο νέο τους single «Beautiful James».
Ο καινούργιος δίσκος «Never Let Me Go» έφτασε μέχρι το #3 στο αγγλικό top-10 UK Albums (OCC) και είναι το πρώτο άλμπουμ των Placebo που το καταφέρνει αυτό! Οι Placebo έχουν μπει στο αγγλικό top-10 έξι φορές στην καριέρα τους, και η τελευταία φορά ήταν με το Battle for The Sun που το 2009 είχε φτάσει μέχρι το νούμερο 8.Ο Brian Molko και ο Stefan Olsdal, έσκαψαν πολύ βαθιά για να ανάψουν τη ζωοδότρα φλόγα για το εξαιρετικά αγωνιώδες όγδοο άλμπουμ τους.
Με τον τίτλο «Never Let Me Go», το άλμπουμ ικανοποιεί την σχεδόν ωμή διάθεσή τους για αυτό-έκφραση αλλά ταυτόχρονα αναζητά μια οργισμένη σύνδεση με τον κόσμο των ’20s. Εκεί που όλοι βρίσκουμε τον εαυτό μας – καθώς έρπουμε έξω από τη δυστοπία της πανδημίας σε ένα νέο τοπίο μισαλλοδοξίας, διαχωρισμού, τεχνολογικού κορεσμού και επαπειλούμενης οικο-καταστροφής.
Σήμερα, το 2022, η ταυτότητα των Placebo είναι διαμετρικά αντίθετη από αυτή στο μέσο της καριέρας τους, βάζοντας μπροστά τόσο τα παγκόσμια ζητήματα όσο και τις δικές τους δημιουργικές ανάγκες. Οι Placebo δεν μπορούν πλέον να επαναπαύονται στη δόξα του παρελθόντος.
Όπως έχει πει ο Molko, «όλα έχουν να κάνουν με τον πόνο του κόσμου, αυτή τη σιωπηλή κραυγή που βρίσκεται παντού…»… «κάθε ακροατής ανακαλύπτει τη δική του προσωπική ιστορία στα τραγούδια μας». Παρόλα αυτά υπάρχει οργή στην καρδιά του «Never Let Me Go» που όμως ποτέ δεν μεταφράζεται σε πολεμική, αλλά σπινθηρίζει αισθητά από την παράνοια και τις αδικίες της σύγχρονης ζωής.
Αρχικά παίζοντας μπλουζ ροκ και τζαζ fusion, οι Jethro Tull έκαναν την εμφάνισή τους στη βρετανική σκηνή το 1967. Στη συνέχεια η μπάντα ενσωμάτωσε στοιχεία αγγλικής folk, hard rock και κλασικής μουσικής, δημιουργώντας έναν χαρακτηριστικό progressive ροκ ήχο. Ο Ian Anderson, που ηγείται του συγκροτήματος, παίζει κυρίως φλάουτο και ακουστική κιθάρα, και είναι επίσης ο βασικός τραγουδιστής. Τον Anderson έχουν πλαισιώσει κατά καιρούς σημαντικοί μουσικοί, όπως ο κιθαρίστας Martin Barre (το μακροβιότερο μέλος εκτός από τον Anderson), οι keyboardists John Evan, Dee Palmer, Peter-John Vettese και Andrew Giddings, οι ντράμερ Clive Bunker, οι Barrie “Barriemore” Barlow και Doane Perry και οι μπασίστες Glenn Cornick, Jeffrey Hammond, John Glascock, Dave Pegg και Jonathan Noyce.
Πρώτο άλμπουμ της μπάντας, το This Was που κυκλοφόρησε το 1967 και ακολουθήθκε ένα χρόνο αργότερα από το Stand Up το οποίο “ανέβασε” και τις πωλήσεις αλλά και τη δημοφιλία του συγκροτήματος. Στα επόμενα άλμπουμ το μουσικό τους ύφος θα στραφεί περισσότερο προς τον progressive rock ήχο –Aqualung (1971), Thick as a Brick (1972) και A Passion Play (1973)- αλλά και την folk μουσική – Songs from the Wood (1977), Heavy Horses (1978) και Stormwatch (1979). Η δεκαετία του 1980 θα είναι δεκαετία πειραματισμών με τον ηλεκτρονικό ήχο: A (1980), The Broadsword and the Beast (1982) και Under Wraps (1984). Ακολουθεί το J-Tull Dot Com (1999) και ένα Χριστουγεννιάτικο άλμπουμ το 2003, ενώ το 2022 γίνεται η ολική επαναφορά με την κυκλοφορία του The Zealot Gene, το πρώτο τους άλμπουμ εδώ και 19 χρόνια, αλλά και το πρώτο άλμπουμ με νέο υλικό εδώ και 23 ολόκληρα χρόνια!
Το νέο άλμπουμ των Jethro Tull ξεκίνησε να παίρνει μορφή το 2017 και κάνει ευθείες αναφορές στη Βίβλο και τις παραβολές της, κάτι που ξεκαθαρίζει ο frontman του συγκροτήματος, Ian Anderson: “Ενώ έχω μια πραγματική αγάπη για την μεγαλοπρέπεια και την αφήγηση παραβολών της Αγίας Γραφής, εξακολουθώ να νιώθω την ανάγκη να αμφισβητώ και να αντλήσω μερικές φορές ανίερους παραλληλισμούς από το κείμενο. Το καλό, το κακό και το εντελώς άσχημο ξεπηδούν από παντού, αλλά συνοδεύονται από στοιχεία αγάπης, σεβασμού και τρυφερότητας“.
O Ian Anderson σχολιάζει το παραπάνω κομμάτι ως εξής: “Το κομμάτι αυτό έχει πολλές αναφορές στον ριζοσπαστικοποιημένο, φορτισμένο πολιτικά κόσμο του λαϊκισμού στην εξουσία. Οι στίχοι συνοψίζουν, κατά την άποψή μου, τη διχαστική φύση των κοινωνικών σχέσεων και τις ακραίες θέσεις που θρέφουν το μίσος και την προκατάληψη, σήμερα ίσως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εποχή στην Ιστορία. Ίσως καταλαβαίνεται σε ποιον αναφέρομαι εδώ, όμως στην πραγματικότητα στις μέρες μας υπάρχουν τουλάχιστον πέντε προβεβλημένες φιγούρες με δικτατορικά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν επίσης να ταιριάζουν“.
1. Mrs. Tibbets (5:54)
2. Jacob’s Tales (2:13)
3. Mine Is The Mountain (5:40)
4. The Zealot Gene (3:54)
5. Shoshana Sleeping (3:41)
6. Sad City Sisters (3:40)
7. Barren Beth, Wild Desert John (3:37)
8. The Betrayal Of Joshua Kynde (4:06)
9. Where Did Saturday Go? (3:53)
10. Three Loves, Three (3:30)
11. In Brief Visitation (3:00)
12. The Fisherman Of Ephesus (3:41)