συνεντευξη
IN THE NURSERY
To Σάββατο 23 Φεβρουαρίου το Death Disco μεταφέρεται στο Fuzz club και διοργανώνει το DeathDisco MiniFest 2K19 με μερικές από τις σημαντικότερες Darkwave / Electro / Post Punk μπάντες τις εποχής μας! Μεταξύ αυτών και οι In The Nursery, προερχόμενοι κατευθείαν από τα σπλάχνα της πρώιμης industrial / dark wave σκηνής των αρχών της δεκαετίας του ‘80. Οι In The Nursery έμελλε να εξελιχθούν πολύ γρήγορα σε ένα από τα σημαντικότερα, επιδραστικότερα και πιο ιδιαίτερα σχήματα της Γηραίας Αλβιώνας. Με αφορμή την εμφάνισή τους στην Αθήνα, ο Γιάννης Ραουζαίος μίλησε μαζί τους.
1.Είσαστε μία απο τις πλέον ενδιαφέρουσες και επιδραστικές μπάντες των τελευταίων δεκαετιών στην ηλεκτρονική και industrial σκηνή. Πως θα μπορούσατε να περιγράψετε την σχεδόν τεσσάρων δεκαετιών παρουσία σας στα μουσικά πράγματα και πειραματισμού;
Ποτέ δεν είχαμε βάλει στόχο να γίνουμε “επιδραστικοί’ μονάχα να δημιουργούμε μουσική που μας άρεσε και μας φαινόταν ενδιαφέρουσα. Πιστεύω οτι η ελευθερία μας να πειραμτιζόμαστε και να χαράζουμε τα δικά μας μονοπάτια, έχει να κάνει με το οτι κατφέραμε να παραμείνουμε μακριά απο την συνήθη νοοτροπία των δισκογραφικών εταιρειών και να παραμείνουμε τρομακτικά ανεξάρτητοι!
2.Το Σέφηλντ ήταν μία απο τις πόλεις κλειδιά για την ανάπτυξη της πειραματικής και Industrial και Τέκνο σκηνής στην Βρετανία. Μπορείτε να μας πείτε μερικά πράγματα για την πόλη που μεγαλώσατε;
Η αλήθεια είναι πως ήρθαμε στο Σε’φηλντ σαν φοιτητές και δεν γεννηθήκαμε εδώ, αλλά όταν ήρθαμε το ΄79-΄80 εδώ , η σκηνή έλαμπε, νιώσαμε οτι βρήκαμε ένα μέρος για να μείνουμε, φτιάξαμε μια μπάντα και μείναμε! Το Σέφηλντ έγινε το κέντρο μας και το σπίτι που υιοθετήσαμε κυριολεκτικά, καθώς έχουμε μείνει σε αυτό περισσότερο απο οπουδήποτε αλλού!
3. Θα θέλατε να μας περιγράψετε εάν είναι δυνατόν, τα πολύ ιδιαίτερα χρόνια του Post Punk και της Νέας μουσικής, στον βρεταννικό Βορρά;
Και οι δύο είχαμε την εμπειρία της έκρηξης του Punk ενω ήμασταν ακόμη στον νότο. Επισκεπτόμασταν άλλες πόλεις όπως το Brycknel ή το Ηy Wychombe για να δούμε να παίζουν μπάντες όπως Siouxsie and the Banshees , Buzzcocks ή Joy Division. Οταν μετακομίσαμε στο Σέφηλντ to ’79 ήταν η χρονιά που το Post Punk έμπαινε δυναμικά στα πράγματα και άνθιζε.
Αρχικά θελήσαμε να γίνει το όχημα μας το Punk και να αποτελέσει το κύριο εργαλείο μας αλλά ήταν το Post Punk και ειδικά οι Joy Division που μας ενέπνευσαν να κάνουμε την δική μας μουσική και να προτέινουμε μια αποκλειστικά δική μας μουσική πρόταση!
Το Σέφηλντ, το Ντονκάστερ, το Μάντσεστερ και το Λήντς, είχαν μια συναρπαστική πειραματική, post punk, industrial και ηλεκρτρονική σκηνή, με τα είδη να αναμειγνύονται διαρκώς μεταξύ τους. Επίσης υπήρχαν πάρα πολλοί άνθρωποι που σκέφτονταν με τον ίδιο ή ανάλογο τρόπο και μπορούσες να δουλέψεις με αυτούς αλλά και να στηριχθείς απο αυτούς. Τόσοι απο αυτούς τους ανθρώπους εκφράζονταν μέσα απο την μουσική.
4. Ποιές θα λέγατε ήταν οι επιρροές σας κυρίως στην μουσική, το σινεμά και την λογοτεχνία;
Κατά την διάρκεια της μουσικής μας πορείας, οι επιρροές ήλθαν κυρίως απο τρείς πηγές:
Όσον αφορά την μουσική, η δυναμικές και η ενέργεια συνθετών όπως ο Βάγκνερ, ο Στραβίνσκυ και ο Σοστακόβιτς.
Όσον αφορά το σινεμά, η περίοδος του βωβού κινηματογράφου ειδικά μέσα απο το άθροισμα των δουλειών μας , οπτικής μουσικής.
Όσον αφορά την λογοτεχνία, αμέτρητοι λογοτέχνες δημιουργοί, συγγραφείς και ποιητές. Ανάμεσα τους οι: Colin Wilson, Ρεμπώ, Σ. Μπέκετ και Γ.Μ.Γέητς.
5. Έχετε αναμειχθεί σε πάρα πολλά προτζεκτ, κινηματογραφικά, παραστατικά, εγκαταστάσεις, και ευρύτερες καλλιτεχνικές δημιουργίες. Ποιό απο αυτά σας έχει αφήσει τις πιο όμορφες αναμνήσεις;
Δύο έρχονται στο νου μας: Το πρώτο η μνημειώδης εμφάνιση- εγκατάσταση , για το άνοιγμα του Wave Gotic Treffen στην Λειψία το 2007 και το δέυτερο, ένα event που πραγαμτοποιήσαμε για το άνοιγμα της έκθεσης της B.Γουέστγουντ “Fashionably late”. H δράση μας διέσχισε όλο το φάσμα απο το Post Punk μέχρι την κλασσική μουσική.
6. Πείτε μας λίγα περισσότερα για την ενασχόληση σας με τον βωβό κινηματογράφο και ειδικότερα με την μουσική παραγωγή-επένδυση-επέμβαση πάνω στο αριστουργηματικό κλασσικό κινηματογραφικό έργο του Τζίγκα Βερτώφ, “ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή”…
Φτάνοντας πίσω στις ημέρες του 1999, “Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή” είναι μια απο τις πολύ πρώτες μας συνθέσεις πάνω σε βωβό σινεμά. Είναι ένα μνημειώδες ντοκιμαντέρ και έκτοτε πολλοί μας ζητούν να το παίζουμε σε λάιβ. Έχουμε κάνει αρκετές περισσότερες δουλειές στα χρόνια που πέρασαν και με χαρά μας μπορούσμε να σου ανακοινώσουμε εδω, το 9ο project μας σε αυτό το πεδίο, πάνω στο βωβό σουρεαλιστικό αριστούργημα του 1928 “Τhe Seashell and the Clergyman”!
7.Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι στις γνώσεις μας για δουλειές σας όπως τα, “Τwins” και “Stormhorse”?
Και τα δύο άλμπουμ ήταν πειραματικά αλλά με διαφορετικούς τρόπους! Το “Stormhorse” προέκυψε απο την ανάγκη και το πάθος που έχουμε στο να συνθέτουμε μουσική κινηματογραφικού ύφους και τέτοια που να ερεθίζει και να προκαλεί εικόνες στον νου. Το “Twins” προέκυψε την περίοδο που μειώναμε τα μέλη του συγκροτήματος σε εμάς τους δύο, οπότε εξερευνούσε νέους τρόπους έκφρασεις, πειραματισμού και δημιουργίας.
8. Πως ήταν η συνεργασία σας με τον Colin Wilson; Τι σας ώθησε σε αυτήν;
Αρχικά γνωρίζαμε τον C.Wilson απο το εξαιρετικό έργο του “Τhe Outsider” και φυσικά απο τον εκτενή και διαρκώς διευρυνόμενο κατάλογο των δουλειών του. Τη στιγμή που σχηματοποιήθηκε το concept “Η Ανατομία ενός Ποιητή”(η αυτοκαταστροφική φύση των δημιουργικών καλλιτεχνών”, ήρθε στο νου μας η άγρια ιδέα να πάμε και να τον γνωρίσουμε και να του ζητήσουμε να απαγγείλει μερικούς στίχους του. Τον συναντήσαμε και η ιδέα του άρσε πολύ. Μας κάλεσε ευγενικά στο σπίτι του όπου ηχογραφήσαμε μαζί ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα θέματα!
9. Απο όσο γνωρίζω, είχατε ενδιαφερθεί και αναμειχθεί στην dance σκηνή και στην έκρηξη της χορευτικής ηλεκτρονικής μουσικής κουλτούρας των τελών των ΄8οs και των ΄90s. Ποιές ήταν κάποιες απο τις ιδέες σας εκείνη την εποχή για το ρέυμα που άλλαξε γαι πα΄ντα το πρόσωπο της σύγχρονης μουσικής εποχής;
Ενω πράγματι μας άγγιξε δεν μπορούμε να πούμε οτι επηρεαστήκαμε σε τεράστιο βαθμό απο αυτήν αλλά οτι περισσότερο ενσωματώσαμε στοιχεία στο σώμα της μουσικής μας. φυσικά κάναμε και το δικό μας side project, τους Les Joumeaux, αλλά περισσότερο θα λέγαμε οτι ύστερα ασχοληθήκαμε με το να αναπτύξουμε αυτό που συνιστά τους ITN.
10. Πως σας προέκυψε να ασχοληθείτε με αυτό το πολύ σημαντικό “Smokebelch” των “Sabres of Paradise”;
Πηγαίναμε στην σχολή με τον Α.Γουέδεραλ, κρατήσαμε επικοινωνία και δεν θυμάμαι πως ακριβώς αλλά κάποια στιγμή μας τηλεφώνησε ο Άντυ και μας ζήτησε να δουλέψουμε ξανά πάνω σε ένα κομμάτι τους. Το αυθεντικό κομμάτι είναι το ” New Age of Faith” του Lamont Booker. Tου κάναμε ένα άκουσμα και προσθέσαμε πάνω του πιάνο, φωνές, φλάουτο και περάσματα διπλού μπάσσου…βάλαμε ακόμα και τους ήχους ενός στρατιωτικού τυμπάνου. Ολόκληρο το κομμάτι είναι πολύ κυκλικό και το τραγούδι χτίζεται πάνω σε επαναλαμβανόμενες μελωδίες. Οι εγγραφές εστάλησαν στον A.Γουέδεραλ που έκανε το remix. Πολλά απο τα εύσημα πρέπει να δοθούν στον Lamont Booker που συνέθεσε το αρχικό κομμάτι αλλά αρκετή απο την μεγάλη επιτυχία του τελικού θέματος έχει να κάνει και με την προσωπική αύρα της…αστρόσκονης που έβαλε πάνω του ο Α.Γουέδεραλ και που τον ακολουθεί πάντα!
11. Πέστε μας μερικά στοιχεία για την επερχόμενη εμφάνιση σας στην Ελλάδα στα πλαίσια του Mini Fest του Death Disco στο Fuzz Club…
Πάντα είχαμε μνημειώδη αποδοχή στην Ελλάδα. Το κοινό είναι παθιασμένο και γεμάτο ενθουσιασμό! Είναι πάντοτε μεγάλη μας χαρά να παίζουμε εδώ! Η εμφάνιση μας στο Mini Fest στο Fuzz θα περιλαμβάνει ένα μεγάλο miχ απο το σύνολο της δουλειάς μας τα τελευταία 35 χρόνια! Θα είναι συναρπαστικά!
12. Τι πιστεύετε για την Αγάπη; Μια ερώτηση που κάνω σε όλους όσους παίσρνω συνεντεύξεις απο όλα τα καλλιτεχνικά πεδία τα τελευταία τριάντα χρόνια!
Δίνεις όποια απάντηση μπορεί να δώσεις την κάθε φορά που εμφανίζεται αυτό το εξαιρετικό συμβάν στην ζωή σου!