Image result for philip pullman the good man jesus

 

  • Συγγραφέας: Philip Pullman
  • Μετάφραση: Χρήστος Καψάλης
  • Τίτλος πρωτοτύπου: The Good Man Jesus and the Scoundrel Christ
  • Εκδοτικός Οίκος: Α.Α. Λιβάνης
  • Έκδοση: 2010
  • Σελίδες: 221
 
Παρουσίαση – Κριτική από τη Νεφέλη Χατζηδιάκου

Ο καλός και ο κακός

Θα μπορούσε η ιστορία του Ιησού να ειπωθεί διαφορετικά; Θα μπορούσε ο Ιησούς και ο Χριστός να είναι δυο διαφορετικά πρόσωπα; Θα μπορούσε ο Χριστός και ο Ιούδας να είναι το ίδιο πρόσωπο;

Η ιστορία που υφαίνει ο Philip Pullman πάνω στην χιλιοειπωμένη και κυρίως χιλιο-ερμηνευμένη ιστορία του Χριστού είναι πάνω από όλα αυτό που λέει η λέξη: μια ιστορία. Πέρα από αυτό όμως είναι και μια εξερεύνηση των δυνατοτήτων αυτής της ιστορίας που όλοι ξέρουμε, μια προσπάθεια να αναλυθεί και να τοποθετηθεί. Μέσα από το έυρημα πως η Μαρία γέννησε δίδυμα εκείνο το βράδυ στη φάτνη, ο συγγραφέας θα προσπαθήσει να αποδώσει την δράση αλλά και τους σκοπούς του Ιησού σε δύο πρόσωπα: τον καλό Ιησού και τον ασθενικό αδελφό του, Χριστό. Όμως ούτε καν αυτοί οι δύο φτάνουν για να εξιστορήσει την γέννηση της θρησκείας αλλά και της εκκλησίας. Θα χρειαστεί δύο ακόμη πρόσωπα: τον Ιούδα, που δεν κατονομάζεται ωστόσο πουθενά, αλλά και τον “ξένο” που παραπαίει ανάμεσα στην αγγελική και την διαβολική του φύση. Οι τέσσερις αυτοί χαρακτήρες συστρατεύονται για να εξυφάνουν την ιστορία του Ιησού όπως την ξέρουμε και να προβάλουν την “αλήθεια” πάνω στην “ιστορια”.

Το έργο δεν προσφέρει εύκολες απαντήσεις, προβάλει ωστόσο σοβαρά ερωτήματα και αποτελεί τροφή για σκέψη και στοχασμό. Ο Ιησούς αγνοεί πλήρως την εξέλιξη της ιστορίας και όσα διαδραματίζονται πίσω από το κύρηγμά του και πάνω σε αυτό. Ο Χριστός δηλώνει και ίσως να πιστεύει πως αγαπά τον αδελφό του αλλά βάζει πάνω από αυτόν την ανάγκη του να κινεί τα νήματα, να αντιλαμβάνεται την ιστορία, να καθορίζει τα νοήματα. Ο “ξένος” εμφανώς χειραγωγεί έχοντας δικούς του σκοπούς που ποτέ δεν φανερωνονται. Ο αδελφός γίνεται Ιούδας. Η ανάσταση είναι μια φάρσα. Η ιστορία όμως επιβάλεται πάνω στην αλήθεια και παίρνει την θέση της. Μήπως τελικά ο χριστιανισμός προέκυψε από την ανάγκη να διηγηθεί κάποιος μια καλή ιστορία;