Ανταπόκριση από την Berlinale

Μας είπαν ανάμεσα σε πολλα άλλα οι:

Ιζαμπέλ Κοιξέτ, Γκρέτα Φερνάντεζ και Ναταλία Ντε Μολίνας

Ιζαμπέλ Κοιξέτ : Χρειάστηκα ένα χρονικό διάστημα για να ολοκληρώσω αυτή την ταινία, αλλά απο την αρχή, το είχα βάλει στόχο και το πέτυχα! Είχα βρει, το θέμα μελετώντας κάποια παλιά περιστατικά και συμφωνώ μαζί σας οτι βρίσκεται ένα πολιτικό διακύβευμα εδώ, αυτό σου σεβασμού στην διαφορετικότητα και της βίας απέναντι στις γυναίκες. Είναι όμως ακόμα πιο σημαντικό για εμένα να γίνει κατανοητό οτι περισσότερο απο όλα με έχει συγκλονίσει ο πυρήνας αυτής της πολύ ιδιαίτερης ιστορίας- που στηρίζεται σε ένα πραγματικό γεγονός- και το σθένος που είχαν αυτές οι γυναίκες για να τραβήξουν τις επιλογές τους μέχρι το τέλος…είναι μια ιστορία αγάπης και επίσης είναι μια ιστορία που είναι καθαρά κινηματογραφική και η ίδια λατρεύω το μέσο παρότι έχω πονέσει πάρα πολύ για να ακολουθώ αυτή μου την μεγάλη αγάπη, το σινεμά!…πράγματι η βία είναι πανταχού παρούσα ακόμα και σε εκείνες τις χώρες όπου, όπως αναφέρω και στο τέλος της ταινίας μου, έχουν νομιμοποιήσει τον ομοφυλόφυλο γάμο…Όπως είπα και πρίν είμαι άνθρωπος του σινεμά, και επίσης λατρεύω τα νέα μέσα και τις δυνατότητες που σου δίνει το ίντερνετ κ.τ.λ. Είδα όμως την ταινία στην μικρή οθόνη του λάπ τοπ μου και αμέσως μετά είπα:”Πρέπει να την δώ και στο σινεμά!”. Έτσι, πήγα φυσικά και την είδα και εκεί!

Συμβαίνουν πάρα πολύ δυναμικές αλλαγές στο σινεμά σήμερα και φόρμες ακόμα και όπως αυτές του Νετφλιξ, βοηθούν πάρα πολύ με το εύρος της απήχησης τους να διαδικτυωθούν τόσα σοβαρά μηνύματα όπως αυτά που έχει για παράδειγμα και μιά ταινία σαν το “Ελίσα και Μαρσέλα”. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν συχνές συγκρούσεις που κάνουν ταινίες που επειδή έχουν προέλθει απο τέτοιες πλατφόρμες να απαιτείται απο κάποιους, να μην συμμετέχουν σε διαγωνιστικά κομμάτια μεγάλων φεστιβάλ ή απο την άλλη πλευρά να χρειάζεσαι την άδεια, ας πούμε, του Νέτφλιξ για να προβληθούν σε κινηματογραφικές αίθουσες…για εμένα επίσης μια σειρά απο επιλογές στην ταινία είχαν να κάνουν και με το εικαστικό και με το συμβολικό κομμάτι που εμπεριέχεται σε ένα κινηματογραφικό έργο.

Η σκηνή, ας πούμε, με τα χταπόδια και λίγο πιο μετά με το χταπόδι ανάμεσα στα σώματα τους τους, έχει συμβολικά να κάνει, με το πολύμορφο του σώματος του χταποδιού, την ερωτικότητα και τον σουρεαλισμό που περιέχει η κίνηση του και η παράξενη μορφή του αλλά και με το καθαρά αισθητικό κομμάτι της κάθε σκηνής…σε κάποια στιγμή προς το τέλος των γυρισμάτων έβαλα τις πρωταγωνίστριες μου, να μου γράψουν ένα γράμμα, αλλά να υπογράψουν σαν Ελίσα και Μαρσέλα! Ήθελα να δοθεί το μεγαλύτερο δυνατό βάρος στην έκφραση υποκριτικά αλλά και κινηματογραφικά του μηνύματος αγάπης αυτής της σχέσης! Αυτή η ταινία είναι η Αγάπη για εμένα!

Γ. Φερνάντεζ: Για εμένα ήταν πρώτα απο όλα μια πολύ ρομαντική ιστορία αγάπης και συντονίστηκα άψογα σε έναν τόσο απαιτητικό και, όπως τονίσατε, πολύ σωματικό ρόλο,με την Ναταλία…μελέτησα πάρα πολύ το μεγάλωμα αυτόν των κοριτσιών και το πέρασμα στην γυναίκα, όμως απο την άλλη πλευρά στο πολύ κεντρικό κομμάτι του γυρίσματος, βρεθήκαμε ξαφνικά μέσα σε λίγες ημέρες να πρέπει να μεγαλώσουμε τους χαρακτήρες μας για χρόνια, και αυτό απαιτούσε μπολύ μεγάλη συγκέντρωση…έπρεπε να είμαι απόλυτα συγκεντρωμένη για να εκφράσω σε κάθε ηλικία απο την περίοδο που διαδραματίζεται το έργο, τις ψυχολογικές διακυμάνσεις αλλά και την εξέλιξη του χαρακτήρα και των δύο..το στοιχείο της κοινωνικής κριτικής είναι ισχυρό, αλλά πρώτα απο όλα είναι η ευαίσθητη περιγραφή ενός μεγάλου έρωτα σε πολύ δύσκολα χρόνια! 

Ν. Ντε Μολίνας: Εγώ θα σας μιλήσω στα ισπανικά καθώς έχω πολύ έντονα αισθήματα αυτή την στιγμή καθώς σας περιγράφω και εγώ την ιστορία…θα συμφωνήσω με την γκρέτα οτι κάποια στιγμή έπρεπε να περάσουμε απο διάφορετικές συναισθηματικές και χρονικές περιόδους πολύ γρήγορα και αυτό ήθελε την μέγιστη προσοχή και επαγγελματικότητα μας…νιώθω πως αυτή η σχέση έχει να κάνει με το δόσιμο και τον έρωτα και το να το συγκεκριμενοποιήσεις στο πολιτικό του πλαίσιο, θα το έκανε να χάσει κάτι απο την πηγαία του γοητεία σαν εγχείρημα…αυτά τα χρόνια και όσα πέρασαν αυτές και πάρα πολλές άλλες γυναίκες για τις επιλογές γενικότερα ή για τον προσανατολισμό τους, είναι το σημαντικότερο μέρος που ένας ηθοποιός μπορεί να καταθέσει με την ερμηνεία του, και να το προσφέρει στο κοινό…βέβαια κάποιες στιγμές ένοιωσα κάπως…περίεργα, όπως με την σκηνή του χταποδιού κατά την διάρκεια της κινηματογραφησης των ερωτικών σκηνών…έπρεπε να δέιχνω cool αλλά μέσα μου σκεφτόμουν:”Μπρρρρ, πόσο κρύο! Τι κάνω τώρα!” Όμως πιστεύω οτι όλα πήγαν πολύ καλά , και τόσο η ατμόσφαιρα όσο και το ψυχολογικό και συναισθηματικό πορτραίτο αυτής της τόσο αυθεντικής και ιδιαίτερης αγάπης, εκφράστηκαν, άψογα!